Zwykła oszklona loża znajdująca się na piętrze w której można posłuchać muzyki, posiedzieć na wygodnych kanapach i zamawiać drinki, które przynoszą piękne kelnerki.

Kiedy doszli na piętro otworzył szklane drzwi i zaprosił ich do środka. Ochroniarze szli za nimi, kiedy doszli do loży dwóch stanęło przy drzwiach, a dwóch przy schodach. Szepnął kelnerce na ucho aby przyniosła wino szefa razy dwa. Skinęła głową i od razu udała się po trunki. 
W loży były wygodne kanapy więc wskazał na jedną gdzie mężczyzna mógł posadzić partnerkę.
- Dziś otwarcie klubu, co myślicie o tym miejscu? - Spytał z uśmiechem.
Kiedy kelnerka przyniosła dwa kieliszki, podał najpierw mężczyźnie, a później kobiecie.
- To powinno postawić Cię na nogi. - Przysunął kieliszek do jej ust. W środku była mieszanka wina i ludzkiej krwi. Zwykły człowiek stwierdziłby, że wino jest niesmaczne, jednak wampir, wypiłby z wielką ochotą.

Elijah oczywiście pomógł siostrze dojść do loży. Usiadł z nią wygodnie na kanapie i rozejrzał się po pomieszczeniu. Uśmiechnął się lekko, bo lubił takie zaciszne miejsca, ale wiedział też, ze to idealna pułapka.
- Gdyby nie to, że muszę pilnować tej oto tu ognistej pani, to pewnie rozejrzałbym się lepiej, ale robi wrażenie. - odparł z uśmiechem do czarnowłosego. Wziął kieliszek w rękę, ale wyczuł nieco inny zapach wina. Domyślał się co może być nie tak, ale widząc siostrę, miał nadzieję, że ta jakoś z tego wybrnie. Upił łyk zerkając na mężczyznę, który ewidentnie był wampirem skoro podał takie wino, albo łowcą, co tylko bardziej włączało w Elijahu czerwoną lampkę.

Usiadłam a raczej zostałam posadzona na kanapie i spojrzałam przepraszająco na brata żeby zaraz znów zachichotać. Kiedy czarnowłosy podał mi kieliszek chętnie go przyjęłam i na moment nasze palce spotkały się na kieliszku. Spojrzałam na niego i pare razy zamrugałam żeby zaraz spuścić wzrok.
- Ma pan śliczne oczy... - szepnęłam i napiłam się wina.
Oczywiście że od razu wyczułam co jest w winie, przymknęłam na chwilę oczy po czym odstawiłam kieliszek lekko oblizując usta. Po tym nachyliłam się do brata lekko chwiejąc.
- Elijah.... ten Pan jest chyba taki jak my! - nie przejmowałam się tym że powiedziałam to dość głośno żeby usłyszał, o to chodziło.
- Pan też jest wampirem? - zapytałam, było mi bardzo wesoło.

Obserwował ich reakcje na wino. Domyślał się, że może mieć rację. Nie przypuszczał jednak, że stuprocentową. Patrzył na zachowanie kobiety i lekko uniósł jedną brew.
- Skoro formalności mamy już za sobą... - Kiedy to mówił wstał i siadł na kanapie na przeciwko nich. Rozsiadł się wygodnie i upił łyk wina.
- To może mi powiecie dlaczego ukradliście mój towar? - Patrzył na nich bez emocji.
- Już nie musisz udawać moja droga. Wampiry ciężko upić.
Zastanawiał się dalej czy to aby na pewno oni. Pamiętał jednak co mówiła Virgo o niebieskookiej czystej. Wiedział, że może się mylić. Na pewno w mieście było więcej takich wampirów. Próbował jednak nie wychodzić z roli przez brak pewności.

Elijah dopił więc wino ze smakiem i odłożył kieliszek. Przyglądał się siostrze i wampirowi uważnie. O ile był wampirem... Czasy były niepewne.
- Wampirem... Kochanie. Równie dobrze może być łowcą, a to miejsce to idealna pułapka - odparł spokojnie do siostry, ale był już gotowy w razie czego do obrony ognistowłosej. Na jego pytanie jednak udał zaskoczonego bądź nierozumiejącego o co chodzi.
- Jaki towar? - spytał się go spokojnie, bo raczej w temacie nie był.
- Ja o niczym nie wiem, a ty? - mruknął zerkając na siostrę.

Przechyliłam lekko głowę jak nierozumiejący szczeniak i znów zaczęłam chichotać.
- Nie jestem pijana! Nooooo może tylko troszkę - uśmiechnęłam się szeroko a na pytanie brata dotknęłam lekko skroni jak by bardzo nad czymś myśląc.
- Ale co to za towar? - powiedziałam i nagle ziewnęłam.

Uśmiechnął się pod nosem. Nie mógł pozwolić sobie na wycofanie się, nie podobało mu się to i miał dziwne przeczucie.
- Baron was już wsypał. Zapamiętał, że pewna płomiennowłosa i niebiesko oka kobieta namieszała mu w głowie. Dodatkowo byliście u mnie w fabryce. Myślicie, że tam nie ma kamer i się nie dowiem?
Jego kłamstwa były wyćwiczone przez lata. Był opanowany i spokojny. Sączył powoli wino wyczekując dalszych odpowiedzi. Nie sądził, że to wszystko może być aż tak połączone, zaryzykował jednak zastanawiając się dokąd ta rozmowa doprowadzi.

Elijah zerknął na siostrę i przewrócił oczami, udając już znudzenie jej zachowaniem. Był bardzo dobrym aktorem więc nie zamierzał tak łatwo się zdradzić. Wysłuchał jednak jego wypowiedzi spokojnie. Nie widział w fabryce żadnych kamer i był tego pewny. Elijah nie zamierzał więc dać się podpuścić. Nie wiedział jednak jak jego siostra na to zareaguje.
- Nie wiem o czym mówisz, ani nawet o jakim baronie, bo jednak jesteśmy tu od niedawna i nie dość, że wampiry plotkują o jakimś łowcy co morduje nas z łatwością, to jeszcze o coś się nas podejrzewa? Niezbyt przyjazne to miasto... - odparł z lekką urazą smok i westchnął ciężko, jednak nie przemawiała przez niego agresja, a bardziej zawód z ataku na jego osobę bezpodstawnie.
- Wypadałoby się jednak przedstawić tak? Ja jestem Elijah. A to moja siostra, Katherine. - mruknął uprzejmie do wampira

Lekko się kiwałam do przodu i do tyłu na słowa czarnowłosego jednak zachichotałam.
- W mieście jest taki Baron? Taki prawdziwy? Jak za dawnych czasów? - mówiłam lekko przymrużając oczy.
Wiedziałam że musimy zakończyć tą rozmowę jednak nie tak naglę żeby nabrał większych podejrzeń. Dlatego też powoli po tak dużej ilości alkoholu zaczęły opuszczać mnie siły. Pomachałam do wampira naprzeciwko kiedy brat mnie przedstawiał po czym przechyliłam się i ułożyłam głowę na kolanach Elijah'a.

Zaśmiał się cicho pod nosem.
- Ah... No to wybaczcie. Ja jestem Nathaniel.
Uśmiechnął się promiennie.
- Mam nadzieję, że podoba wam się w Venandi.
Uspił na chwilę ich czujność. Kiedy Katherine położyła się na kanach brata wyczuł okazję.
Złapał kontakt wzrokowy z mężczyzną i używając dominacji III spytał:
- Czyli nic nie wiecie o narkotykach? Nic nie ukradliście?
Nie sądził, że może to się udać. Jeśli ona była czystokrwistą to czemu ani Baron ani Virgo nie wspomniała o mężczyźnie, chyba że Katherine chroniła go. Mógł być słabszy. Jednak Nathaniel nie miał żadnej pewności. Celował w ciemno. Po za tym nie miał już jak załapać kontakt wzrokowy z płomiennowłosą więc wykorzystał okazję z mężczyzną.

Elijah spokojnie zerknął na siostrę, którą pogłaskał po głowie gdy ta ułożyła mu głowę na kolanach. Kiwnął głową jednak gdy Nathaniel się przedstawił ale nie spodziewał się, ze jest czystym.
- No właśnie tak średnio podoba... - odparł spokojnie, nie wychodząc z roli, ale na jego pytanie syknął i skrzywił się. tego w sobie nienawidził. Był tylko półkrwi. Przez chwilę milczał.
- Jasne, że wiemy. To my je ukradliśmy.- odparł do niego, skoro użył dominacji, ale zaraz warknął głośno i pokrył się łuskami, by złapać Kath i zasłonić ją sobą. Chciał złapać mocno Nathaniela za rękę póki miał okazję.

Łuski 1/3

Czułam że coś jest nie tak, mięśnie mojego brata się naprężyły i usłyszałam jego syknięcie na o otworzyłam oczy. Wampir na przeciwko nie patrzył na mnie a słowa wypowiedziane przez mojego towarzysza podziałały jak wiadro zimnej wody. Elijah mnie zasłonił ale sama doskonale wiedziałam na czym polega dominacja, jeśli Nathaniel nie przerwie kontaktu wzrokowego to wampir i tak będzie musiał zrobić to co mu każe. Dotknęłam lekko ramienia swojego obrońcy i dałam mu całusa w policzek.
- Wybacz braciszku... - Po tym sprawnie wyślizgnęłam się i zasłoniłam go sobą przed czystym wampirem.
W moich oczach dosłownie tańczyły teraz płomyki.
- Dobrze Panie Tenebris... drążyłeś, drążyłeś aż masz czego chcesz... - syknęłam w jego kierunku za moim paskiem miałam schowany nóż jednak na razie go nie wyciągałam. Chciałam go zachować na lepszy moment.
- Pozwól nam wyjść albo gorzko tego pożałujesz...

Kiedy usłyszał odpowiedź wręcz się zaśmiał. Nie przypuszczał, że może mieć rację, a jednak. Nie wiedział jednak czy się cieszyć czy martwić. Widział ich bojową postawę, sam dalej siedział na kanapie z winem w dłoni.
- Nie zatrzymuje Was, droga wolna... Jeśli jednak zechcecie, mam propozycję.
Wzruszył lekko ramionami.
- Muszę tylko wiedzieć czego chcecie. Towaru? Udziałów?
Patrzył na nich spokojnie.
- Nie musicie się obawiać, nic wam nie zrobię. Nie mam broni przy sobie.
Podniósł dłonie na znak, że nie chce walczyć.
Zastanawiał się czy w przyszłości będzie żałować, że ich teraz nie zabił.

Elijah wpatrywał się w Nathaniela z furią w oczach. Jego ślepia przybrały inny kolor, a nawet zmieniły wygląd na smoczy. Czystokrwisty. Tenebris. Przed nimi. Taka łatwa zdobycz. Z chęcią rzuciłby się mu do gardła, ale zasłoniła go Katherina. Odwrócił więc wzrok w bok i nasłuchiwał, choć obserwował sztylet siostry. Wyraźnie czekał na sygnał choć nie atakował. Nathaniel przemówił wieszcząc, że ma propozycję. Nie ufał mu Elijah. Mieli ich zabić i zająć ich pozycje. Mieli w końcu odzyskać utraconą chwałę. Mieliby odpuścić, by potem ci wbili im nóż w plecy jak reszta? Smok powarkiwał ukazując swoje długie kły i badał wzrokiem resztę pomieszczenia czy ochroniarze się nie zbliżają.

Łuski 2/3

Skrzyżowałam ręce na piersi, zupełnie nie byłam przygotowana na tą konfrontację jednak nie dawałam tego po sobie poznać. Słyszałam powarkiwania za sobą i czułam jak temperatura w pokoju rośnie.
- Wiesz kim jesteś... a ja wiem kim ty jesteś... Więc powiedz mi Nathanielu... - nachyliłam się nad stolikiem opierając o niego ręce i przyglądając się wampirowi.
- Jak czysty czystemu, dlaczego miała bym ci zaufać? I dlaczego ty miał byś ufać mnie? - po zadanym pytaniu wyprostowałam się.
Nie było już we mnie śladu po "pijanej dziewczynie z przed chwili". Byłam gotowa na to że zaraz może polać się krew i moje myśli krążyły teraz tylko wokół tego jak moglibyśmy wyjść stąd oboje, cali.

Kiedy przybliżyła się do niego, sam pochylił się bliżej do niej. Patrzył jej głęboko w oczy.
- Póki co to wy jesteście nastawieni bojowo w stosunku do mnie. 
Na chwilę się zamyślił.
- Nie mamy żadnych podstaw by sobie ufać, aczkolwiek, możemy spróbować teraz po negocjować. Jeśli stąd wyjdziecie, będzie to równoznaczne tylko z jednym.
Ani na moment nie odwrócił wzroku. Był stanowczy i opanowany. Nie przychodziło mu to niestety łatwo. Miał wielką ochotę rozszarpać jej gardło. Wiedział jednak, że musi wybrać mniejsze zło. Lepsi czyści niż łowcy.

Elijah zerknął na nich uważnie skoro patrzyli na siebie. Zaraz wyjął swój sztylet, by być w pogotowiu gdyby chciał zaatakować jego siostrę.
- Negocjować? Pierwsze słyszę, by czysty chciał negocjować, a nie zamordować konkurencję. - warknął z jadem do Nathaniela. Sam w końcu wyniósł na własnych rękach siostrę z tej rzezi, której świadkami byli. Nie zamierzał okazać litości, bo nagle komuś chce się negocjować. Tak przynajmniej uważał Elijah, ale był wierny siostrze i był ciekaw co ona zechce zrobić. Był gotów napić się jej krwi i zdewastować to miejsce, zmieść wroga z powierzchni ziemi. Powoli jednak łuski zanikały.

Łuski - 3/3

Jedna rzecz nie dawała mi cały czas spokoju, dlaczego Nathaniel tak uparcie próbował z nimi negocjować. Stała przed nim, problem który z swoją siostrą chcieli usunąć a teraz dostał niepowtarzalną na to okazję. A jednak, chciał negocjować. Słowa brata sprawiły e na moment przypomniałam sobie wydarzenia ze Szkocji i nerwowo obróciłam dwa razy pierścionek na palcu. W końcu jednak zwróciłam się do czystego.
- No właśnie... nie mamy podstaw żeby sobie ufać... Twoje słowa! A jednak... chcesz negocjować? Jesteśmy na twoim terytorium... i nie mydli mi tu oczu, doskonale wiem jak czyści załatwiają problemy takie jak my. Potencjalnie masz przewagę więc powiedz mi. Dlaczego w ogóle chcesz ze mną negocjować?

Zaczęła już powoli męczyć go ta cała sytuacja. Westchnął głośno.
- Nie wiem skąd jesteście, ale u nas załatwia się interesy bardziej po ludzku. Nie wiem po co od razu sięgać po broń. Jestem biznesmenem, a nie mordercą.
Wywrócił oczami.
- Nie chcecie się dogadać... w porządku. Pamiętajcie jednak, że to moje terytorium. Poszedłem wam na rękę.
Wyglądał już na trochę zniecierpliwionego.
- Jeśli nie umiecie się zdecydować, to macie 3 dni. Wiecie gdzie mnie znaleźć. Jeśli jednak nie chcecie się dogadać, lepiej wyjedźcie inaczej będziemy musieli rozliczyć się za towar.
Wstał z kanapy. Pozbierał kieliszki i ruszył do wyjścia z loży.
- Nikt was nie zatrzyma jak będziecie wychodzić.

Tutaj było inaczej? Jakoś wierzyć mu się nie chciało. Po prostu trudno było po takiej masakrze uwierzyć w szczere negocjacje. Elijah jednak nie zamierzał się wtrącać w sprawy Kath. Był tylko jej ochroną, bo poniekąd był tutaj tylko bękartem. Łuski zniknęły i oczy wracały mu do normalności, ale też nieco odczuł zmęczenie, którego nie chciał okazywać przy wrogu. Nieco też się uspokoił, ale sztylet nadal w ręce trzymał.
- Kath... Co robimy? - spytał zerkając za odchodzącym czystokrwistym.

Cicho przeklęłam pod nosem. Miałam ochotę skoczyć wampirowi na plecy i zadźgać. Spojrzałam na brata, wiedziałam że zaraz będzie potrzebował odetchnąć. Wydawało mi się dobrym pomysłem wziąć tą sprawę na przetrzymanie jednak nie miałam pewności czy jak dojdziemy do domu to ktoś nie będzie na nas już czekał. Z drugiej strony nawet jeśli się dogadają to też nie dawało to mi żadnej pewności.
- Poczekaj... - westchnęłam.
- Za nim to przemyślę... chce jasno usłyszeć czego od nas chcesz... nie wierzę że od tak oddał byś nam udziały czy cokolwiek innego. Jaki jest haczyk? Czego zażądał byś w zamian?

Widział ich wahanie. W głębi duszy odetchnął głęboko. Nie chciał pchać się w wojnę, kiedy dookoła pojawia się co raz więcej nowych łowców.
- Czy to nie logiczne? 
Popatrzył na Katherine kiedy zadała pytanie.
- Macie przestać kraść i zachowywać się według zasad. A zasada główna, to nie zabijać ludzi na potęgę i nie prowokować łowców, bo może jak już zauważyliście wrogowie przybierają na sile. Liczę na wsparcie w przyszłości jeśli dojdzie do starcia. 
Chwilę się zastanawiał czy coś jeszcze.
- Wydaje mi się, że tyle. Po prostu oczekuję współpracy i stania po jednej stronie.
Patrzył na dwójkę obserwując ich.
- To chyba mała cena za to co zamierzam oferować w zamian.
Wzruszył ramionami.
- Skoro nie jesteście stąd pewnie szukacie swojego miejsca na świecie.

Smok zerknął na siostrę, ale pilnował uważnie jej i otoczenia wzrokiem. Wieczna wojna też męczy, ale byli wystarczająco zranieni, by nie zaufać... Poza tym Kate chciała posiadłość. Elijah milczał więc i pozwalał im rozmawiać. Przynajmniej na razie.
- Nie ważne o czym siostra zadecyduje. Czy zgodzi się na to czy nie... Jak kiedykolwiek ktoś z twojej bandy, bądź ty albo twoja siostra coś jej zrobicie, choćby tylko mały włosek spadł jej z głowy, sprawię że całe miasto spłonie. - odparł poważnie do niego, a w sumie Nathaniel nie wiedział jaką mocą dysponował Elijah, a widać było po pewności i sposobie poruszania się, że był wprawiony w tym co robi. Patrzył chłodno na Nathaniela, wcale nie żartując czy kłamiąc.

Uśmiechnęłam się na chwilę zamykając oczy. Oczywiście, dlaczego od razu o tym nie pomyślałam.
- Hareton Earnshaw? -spojrzałam na czystego rozbawiona.
- Również miałam okazję poznać tego łowce... Swoją drogą wcale nie ukrywa swojego fachu... ale to pewnie wiesz... twoja siostrzyczka miała tą wątpliwą przyjemność go poznać. - zamilkłam na chwilę słysząc słowa brata i spojrzałam na niego czule.
Serce mocniej mi zabiło i znów poczułam jak moja siła rośnie, spojrzałam na Nathaniela pewnie.
- Daj mi jeden dzień... Jutro dam ci odpowiedź... wyprzedzając twoje następne słowa... gwarantuję że nikt nie zginie przez moich ludzi, do czasu aż znów porozmawiamy. Liczę z twojej strony na to samo...