W części przemysłowej częste dostawy to norma. A jednak pewnej nocy furgonetka, która miała dotrzeć do magazynu nr 999, dojechała nie tylko opóźniona, ale również zupełnie pusta. Rodzina Tenebris rozpoczęła poszukiwania złodzieja i po pewnym czasie stało się jasne jedno - ktoś był na tyle zuchwały, że okradł najpotężniejsze wampiry w mieście. Tym kimś okazał się być nowy czystokrwisty w mieście.


Do miasta zawitało dwóch bardzo specyficznych gości. Kiedy pojawili się w tutejszym barze, atmosfera stała się niezwykle napięta. Jeden z mężczyzn wcale nie krył się ze swoim zawodem, opowiadając o życiu łowcy w barze pełnym wampirów. Dla jednego ze zgromadzonych krwiopijców ten wieczór stał się ostatnim. Dzięki temu, że łowca ruszył za przemienionym, aby go zabić, Virgo Tenebris mogła odbyć rozmowę z drugim 
z przyjezdnych i dowiedzieć się, w jakim celu zawitali właśnie w Venandi. Był to początek wielu kolejnych wydarzeń. 

Atmosfera w Venandi robiła się napięta. Nowi łowcy byli realnym zagrożeniem dla mieszkających tu wampirów. Jakby tego było mało, pojawiło się nowe zagrożenie. Lawrence Tenebris przeżył i miał zamiar wkrótce wrócić do Venandi. Wrogowie z każdej strony napierali na Nathaniela Tenebris, więc kiedy rozpoznał w Katherine Blackfyre czystokrwistą, która planuje przejąć miasto, poczuł, iż jest zmuszony do podjęcia trudnych decyzji. Postanowił zapomnieć o wcześniejszej kradzieży i zaproponować jej wspólne stawienia czoła wrogom. Od tej pory, udając narzeczeństwo, Dziedzice dwóch rodów połączyli swe siły.

Wampiry łączą siły, a w mieście pojawia się kolejne zagrożenie, któremu czoło stawić muszą łowcy. Pomimo niezgody między nowo przybyłym, a Rycerzem krwi z Venandi, wszyscy stają do walki z stadem Wendigo, które żerują w okolicy. Walka z tymi zapomnianymi przez wielu łowców stworzeniami nie należała do najłatwiejszych, ale dzięki staraniom i poświęceniu udało się zabić prawie wszystkie stwory. Prawie, gdyż z pomocą tajemniczej kobiety na bagnach jeden Wendigo zdołał uciec. 


Wyglądało na to że rodzeństwo Tenebris, w końcu będzie miało z górki. Rozejm z Tepes, interesy, które wróciły na właściwy tor, pozostawało jedynie czekać na powrót Lawrence i przygotować się na niego. Niestety pewnego dnia Nathaniel nie pojawił się w swoim gabinecie w części przemysłowej. Nie było możliwości, by nawiązać z nim kontakt lub go odnaleźć.. Nie pierwszy raz zaginął bez śladu, gdyż wcześniej zdarzyło mu się zniknąć na dwa lata. I tym razem władze przejęła w całości Virgo Tenebris, jednak dalszy sojusz z Blackfyre zaczął się sypać, by w końcu zupełnie przestać istnieć.

Virgo starała się ukrywać nieobecność brata przed podejrzliwymi sojusznikami. Usiłowała również zebrać nowych sojuszników i udało jej się pozyskać wsparcie ostatnich z rodu McQueen. Problemy jednak nie przestawały narastać, a i tak, rozkojarzona faktem zaginięcia brata i ukochanego, Virgo pozostawała w oczach Blakfyre słaba. Gdy Nathaniel nie wracał, a jego nieobecność wyszła na jaw, Katherine uznała to za próbę oszustwa i zerwanie sojuszu. Zaatakowała posiadłość Tenebris, pokonując jego właściciela i wrzucając go do lochu. Katherine wróciła do ukrywanego nazwiska rodowego i zaczęła władać Venandi, wyżynając każdego, kto opowiedział się za Tenebris. Nastał mroczny i krwawy czas dla mieszkańców Venandi. 

Nowa władczyni wampirów uznawała wyższość swojej rasy nad jakimiś zwykłymi ludzikami. Venandi spłynęło krwią. Wampiry wyszły z cienia i bez oporów atakowały ludzi. Nakręcało ich polowanie na ostatnich, którzy służyli rodowi Tenebris. Dodatkowo Katherine dowiedziała się o współpracy Virgo z rodem McQueen i ich związku ze śmiercią swoich najbliższych. Oferując nagrodę za kilka osób, podsyciła tylko żądze mordu swoich poddanych. Parę wampirów zaatakowało nawet dwóch łowców. I to w biały dzień, nie przejmując się tym, że jednym z nich był Rycerzem krwi. Łowcy zwiększyli czujność i zbierali informacje, ale skąd mogli wiedzieć o zmianie wampirzego władcy? 

Niewielka grupa ocalałych sług i przyjaciół Tenebris schroniła się w starym, opuszczonym szpitalu. Było ich jednak niewielu. Wciąż byli poszukiwani przez Tepes. Wiedzieli jednak, że chcą uratować ostatnią z rodu Tenebris, która pozostawała w Venandi, a także samo miasto. Podjęli bardzo niebezpieczną próbę, wysyłając jednego z McQueen do paszczy lwa, do rycerza krwi w zachodnim wzgórzu. Wydawało się, że nic nie jest w stanie wymazać wiekowych krzywd między rasą łowców a wampirów. A jednak… Pierwszy raz w historii udało im się zawrzeć porozumienie i razem ruszyć przeciwko wspólnemu wrogowi. 
Plan został obmyślony, Łowcy i wampiry miały współpracować, aby doprowadzić w zasadzkę ostatnich Tepes i ich pokonać. Podzielili się na grupy. Jedni walczą na bagnach, a inni w rodowej posiadłości Tenebris. Ramię w ramię. Przeciwko zdziczałym, krwiożerczym sługom potomków smoka. 


Tepes faktycznie dali się złapać w pułapkę, jednak ich siła okazała się większa, niż można było to przypuszczać. Bagna spłynęły krwią i zajęły się ogniem. Wyglądało na to, że wampiry mogą wygrać, kiedy w starciu z czystokrwistą rycerz krwi odniósł niemal śmiertelne rany. Wtedy jednak do gry dołączył zupełnie nieprzewidziany zawodnik. Olbrzymi bies postanowił bronić swojego domu, który stał się polem bitwy. Nie sprzyjał żadnej ze stron, a jedynie zabijał jak leci.Trudno mówić o zwycięzcach w tym starciu, gdyż obie strony poniosły ogromne straty. Katherine zaginęła, nie wiadomo czy przetrwała starcie z biesem, jednak łowcą udało się pojmać jej brata - kosztem życia wampira odpowiedzialnego za sojusz. 


Grupa wampirów, wspierana przez nowo mianowanego rycerza krwi i jego szkolącą się podopieczną, bez większych problemów dostała się do posiadłości, gdy siły Tepes walczyły na bagnach. Im bardziej zbliżali się do lochów, gdzie osłabiona i skuta srebrem przetrzymywana była dziedziczka Tenebris, tym trudniej było się przedrzeć. Mimo trudów i ran udało się do niej dotrzeć, jednak tu również stało się coś czego nikt nie przewidział. Rycerz krwi wysłany przez przywódcę łowców, złamał sojusz i postanowił wybić osłabione wampiry - w tym czystokrwistą. Na szczęście, czy też nieszczęście, wampirzyca w ostatniej chwili zadała mu śmiertelne uderzenie… a przynajmniej tak niektórym mogło się wydawać.






Walki teoretycznie dobiegły końca, a ogrom poniesionych strat dopiero dochodził do ich uczestników. Wampiry Tenebris zostały wymordowane przez Tepes. Zarówno Łowcy, jak i Tepes, ponieśli gigantyczne straty wyrządzone przez siebie nawzajem, a bies jeszcze dopełnił ich dzieło. Wielu straciło bliskich. W tym dziedziczka rodu McQueen, która na własne oczy widziała śmierć ojca. A wkrótce po walkach zmarł również ukochany wampir czystokrwistej Tenebris. Podczas ucieczki z płonącego wzgórza odnaleziony zostaje Nathaniel Tenebris. Niestety okazuje się, iż cierpi na amnezje i krótko po odnalezieniu, zapada w dziwną śpiączkę. O Katherine słuch zaginął. Liczono jednak że, gdy wyliże rany, wróci po brata, a wtedy łowcy dokończą swe dzieło. Czy uda się jednak odzyskać stracone podczas bitew zaufanie? 




Mimo że należałoby się skupić na szybkim umocnieniu sojuszy oraz odbudowie swoich pozycji, żałoba i chęć zemsty pochłania pozostałe przy życiu wampiry. Przemieniona McQueen pod pretekstem zawiązania nowego sojuszu udaje się do siedziby łowców. W zamian za pokój pragnie zemsty za śmierć swego ojca. Posługując się blefem, iż odnalazła ciało martwej Katherine, chce skłonić łowców do wydania pojmanego przez nich wampira, którego obwinia o śmierć ojca, by następnie móc go zabić. Łowcy, przystawszy na propozycje, wydają jej pojmanego, który po zabraniu z posiadłości miał być uśmiercony. W rzeczywistości jednak McQueen nawiązuje współpracę z Tepes. W zamian za brata, Katherine ma zrezygnować z dalszej walki z Tenebris i pomóc w zniszczeniu łowców za ich zdradę. Obecnie jedyną osobą, która wie, gdzie się znajdują Tepes jest właśnie Mirabelle. W tym czasie do posiadłości łowców wraca Hareton, którego od niechybnej śmierci uratowała jedynie nowo przyjęta anielska moc. Udaje się go ocalić ale czy po ataku na Tenebris i złamaniu sojuszu, będzie miał nadal czego szukać w rezydencji?


Łowcy i wampiry są zajęci sobą i własnymi knowaniami. Nie zauważają jak po całym zajściu wilkołaki coraz śmielej przekraczają swoje granice. Fakt, że Tenebris pozwoliła odebrać sobie terytorium i zniżyła się do sojuszu z zaprzysiężonymi wrogami tylko po to, by i to stracić, sprawił, że coraz dalej roznosi się plotka o słabej ulubienicy ludzi i przemienionych. Załamana po śmierci ukochanego czystokrwista nadal pozostaje bierna, a silniejsze rody, nie tylko wilkołaków, coraz chętniej spoglądają na Venandi. 

Wrogowie zerkali na Venandi z każdej strony. Władczyni wampirów zrezygnowała chwilowo z zemsty i mimo niezadowolenia poddanych dobiła targu z łowcami. Sojusz nie zdawał się zbyt trwały przy takiej ilości przeciwników, obie strony musiały iść na ustępstwa jedna jakoś się udało. Wampiry i łowcy wspólnie zaczęły stawać przeciwko coraz to śmielszym wilkołakom.

Dawny burmistrz może nie był jakoś specjalnie popularny, jednak jego śmierć wstrząsnęła miastem. Rada miasta szybko zorganizowało wybory, aby jak najszybciej zapanować nad zaistniałą sytuacją. Jako kandydaci wstawiła się prawdziwa śmietanka zamieszkująca Venandi. Ostatecznie, wyrównana walka rozegrała się między dziedziczą rodu Tenebris i coraz bardziej popularnym, nowym rycerzem krwi, Jacobem Parkerem. Ostatecznie to właśnie pan Parker wygrywa wybory stając się nowym Burmistrzem miasta Venandi.