Imię: Viktor Jerzy
Nazwisko: Hanowerski
Pseudonim: Vi

Wiek lub data urodzenia:309 lat
Pochodzenie: Hanower
Miejsce zamieszkania:Venandi
Rodzina:
Matka i ojciec nie żyją. Jerzy, czy raczej Viktor jest ostatnim z rodu Hanowerów.
Orientacja: Hetero

Rasa: Półkrwi
Ranga: Krwawy Hrabia
Zawód wykonywany:Prywatne laboratorium DNA

Charakter: Nigdy nie podaje swoich prawdziwych danych. Moją babką jest Wiktoria Hanowerska, matką jej córka Alicja Koburg Wielka Księżna Hesji i Renu. Jestem pierwszym synem, Księżniczki brytyjskiej i jej męża Ludwika IV. Z opowieści matki wiele słyszałem, na jej temat. Ponoć jest bardzo mądrą i rygorystyczną kobietą. Wraz z matką i młodszą siostrą przybyłyśmy do Londynu, do babki by to ona zajęła się naszym wyszkoleniem. Jednak to za chwilę.Byście mogli zrozumieć co się stało, powrócę do drogich mi rodziców. Wszystko zaczęło się od sprzeciwu względem prawa. Wielu Czystych takich jak mój ojciec uznawali prawo ponad wszystko. Zasady, które miały utrzymać nasz gatunek w czystości. Na szczęście uczucia są silniejsze a już na pewno, jeśli chodzi o wampiry. Mój ojciec sprzeciwił się prawu, pokochał kobietę, śmiertelniczkę. Poślubił ją sprawiając jednocześnie, że jej życie stało się jednym wielkim piekłem. Krzywe spojrzenia przez inne rody, plotki i niechęć względem mej matki miały ostateczny koniec z dniem narodzin mojej siostry. To właśnie wówczas ojciec przemienił matkę. Mimo to, inne wampiry nadal uznawali naszą rodzinę za godną pożałowania tyle tylko, że nie wyrażali już tego tak głośno. Nie publicznie. Jedynie między sobą. Niechęć względem nas zaczęła się przez miłość mego ojca do matki. A potem do nas do swoich potomków. Czas mijał, wszystko biegło jak się należy, jednak nienawiść nie ustępowała. Pogarda, że Czystokrwisty uznał swoje potomstwo, że wziął za żonę śmiertelniczkę, przemienił ją a potem żył jakby nigdy nic się nie stało. Wzgardzony przez wszystkich jednak nie przejmował się niczym przekonany, że rodzina jest najważniejsza. Tak też właśnie zostaliśmy odesłani do babki. W końcu ja kiedyś miałem zostać królem, a moja siostra kiedyś zostać królową oraz żoną. Niestety, życie na dworze nie jest usłane różami. Od chwili narodzin miałem ustalone to, z kim spędzę resztę życia. Początkowo jak to każde dziecko cieszyłem się z tej wiadomości, do czasu. Im bardziej dorastałem, tym bardziej dowiadywałam się, że prócz zasad i nakazów na zamku, jest świat, który budzi się do życia każdego dnia na nowo, walcząc o przetrwanie. Świat, w którym wszystko niby takie spokojne i piękne. Niestety, gdy się wyjrzy poza bramy pałacu, nie jest tak kolorowo. Uczucie zawodu potrafi być dojmujące. Dla tego przebywając w pałacu, w chwilach wolnych mogłem posmakować tego, co dzieje się poza murami bezpiecznego pałacu. Czas mijał, gdy w końcu osiągnęłam wiek 22 lat, a dzieciństwo ni jak się zakończyło, wszystko się zmieniło. Ten jeden raz nie posłuchałem Królowej babki, ten jeden raz popełniłem ogromny błąd. Wyszedłem po zmroku, a raczej wymknąłem się z zamku. To, co miało miejsce potem, było przerażające. Kroczyłem ciemnymi uliczkami, chcąc dojść do Hyde Park, to tam mogłem odpocząć od życia, jakie prowadziłem. To miejsce było dla mnie idealne na przemyślenia. Jak zawsze zresztą. Tej nocy jednak miało być inaczej. Usiadłem na jednej z ławek, obserwując w milczeniu okolice. Naraz ni stąd, ni zowąd zrobił się nieznośny harmider. Ludzie zaczęli krzyczeć coś o pożarze, coś o śmierci władców. Spanikowałem, ruszyłem wampirzym tempem do domu. Było niestety za późno. Cała moja rodzina była martwa. Cała została spopielona. Jednak pytanie brzmi jak? W końcu mój ojciec był wampirem, jednym z najsilniejszych i najstarszych w świecie. Przybierając wiele imion, pozostając jedynie przy nazwisku. Co się stało? Tego nie miałem pojęcia. Moje życie zmieniło się w dniu, w którym opuściłem zamek babki. Pozostałem sam, uznany za zaginionego. Czy to dobrze? Możliwe, że tak. W końcu ktoś czyhał na nasze życie, ktoś pragnął śmierci wampirów. Jednak czemu przy tym mieli ginąć ludzie? Czemu niewinne stworzenia stawały się ofiarami? A mówią, że to my, wampiry jesteśmy potworami. Czemu więc zabijacie właśnie swoich pobratymców? Czemu ucierpiała w pożarze moja matka, babka i siostra? Kto jest temu winien? Natomiast jeśli chodzi o mnie, moje podejście...cóż, tutaj daje wiele do powiedzenia. Jestem jak cicha woda raz spokojny, pozwalając, by wszystko spływało po mnie, nie zaczepiając o żadne bodźce uczuciowe. Innym razem staję się wodospadem, który niebezpiecznie szumi ostrzegawczo by ostatecznie dać upust wszystkiemu, co tylko możliwe. Bywam cichy, gdy jest taka potrzeba, gdy jednak moja cierpliwość sięga granic, staję się agresywny i brutalny. Wspomnienia o rodzinie? Nie naciskaj, jeśli zmieniam temat, nie wnikaj, jeśli życie Ci miłe. Jestem półkrwi wampirem, który nie odpuszcza bez powodu. Gdy nadepnie się na mój odcisk, to jak nadepnięcie na minę piechotną. Życie ujdzie z Ciebie, nim się obejrzysz. Moje serce jest martwe od urodzenia. Nie potrafię kochać i nigdy nie pokocham. Jestem zimnym skurwielem, którego żadna kobieta nie potrafi zadowolić. Bawię się nimi jak rękawiczkami na zimę. Nie interesuje mnie życie ludzkie, jeśli uznam, że nie jesteś godzien zapamiętać moją osobę, zabiję, nim skiniesz palcem. Jeśli Ci się poszczęści to jedynie mała amnezja czy inna przypadłość wchodzi w rachubę. Więc zastanów się, nim podejdziesz i zaczniesz pierdolić od rzeczy. Przybycie do Venandi było uwolnieniem się od wspomnień, które boleśnie odbiły się nie tylko na duszy, ale i sercu oraz psychice.
Wygląd: Wygląda na nie więcej jak 22 lata, jednak rzeczywiście jest dużo starszy. Włosy są lekko przydługie, z pasemkami białej barwy idealnie dopasowane do jego wyrazu twarzy. Oczy czarne jak heban niemal z błyskiem. Ubiera się w drogie garnitury, posiada laboratorium DNA. Stara nosić się w miarę możliwości modnie, co sprawia mu dużo problemów. Przy sobie nosi laskę z lwią głową.
Wady: Jak każdy tak i ja mam swoje wady. Jedną z nich jest agresja. Gdy ktoś wyprowadzi mnie z równowagi staje się nieuprzejmy i gburowaty. Jeśli chodzi o kobiety traktuje je jak zabawki. Gdy któraś podbije moje zimne serce staje się dla niej nie tylko wsparciem ale i najgorszym koszmarem. Jestem strasznie zazdrosną osobą i zaborczą. Nie pozwolę by moja kobieta mizdrzyła się do innych. Rozmowa z innymi męskimi cząstkami tego świata? Proszę bardzo, ale uważaj na słowa...inaczej spotka Ciebie sroga kara. Za sprzeciwianie się potrafię być brutalny. Mimo że kocham, potrafię uderzyć i stać się tyranem. Czasem zachowuje się jak totalny wariat. Choroba dwubiegunowa? Kto to wie...
Zalety: Jestem osobą naprawdę oddaną. Gdy pokocham, nie pozwolę by ktoś mnie zranił. Jeśli tak się stanie, zamykam się na świat i uczucia. To właśnie stało się po śmierci rodziny. Wymordowani w śnie, pozbawieni życia. To odbiło się na życiu jakie prowadziłem. Sprawiło, że jestem wampirem bezwzględnym ale też i oddanym. Lubię spędzać wieczory poza posiadłością, gdzie czuje się samotnie. Przybycie do Venandi było ostatecznością by oderwać się od wspomnień. Oczytany jestem lepiej niż nie jeden człowiek.
Zainteresowania/hobby:
- Książki każdego gatunku
- Wiersze
- Alkohol
- Kobiety
- podróże
- genetyka rasowa
Dodatkowe:
- Jego prawdziwe imię to Jerzy
- Jest synem Króla Jerzego Hanowera i Doroty z Cell
- Jego rodzina została spalona w śnie
- Jego matka była śmiertelniczką
- Miał siostrę Elisabeth
- Poszukuje winnego pożaru sprzed setek lat