Imię: Reika
Nazwisko: Sujin
Pseudonim: Nazywana jest często Rei lub Reya. Jednak niewielka liczba osób rzeczywiście tak ją nazywa. Przywykła więc do tego, co słyszy w pracy, a jest to zazwyczaj “Pani Prezes”. Powodem jest to, że mało kto używa jej Koreańskiego nazwiska, jako iż jest one dość egzotyczne dla ludzi, z którymi przyszło jej pracować.

Wiek lub data urodzenia: Urodziła się w 16 maja 1979 roku, tak więc ma 31 lat.
Pochodzenie: Urodzona w stolicy Korei Południowej, Seulu. To jeden z głównych powodów, dla których kobieta przyzwyczajona jest do swoistego przepychu dookoła niej.
Miejsce zamieszkania: Mieszka w Fostern. Natura to coś, czego brakowało jej w rodzinnych progach. Oczywiście, Rei nie rozumiała, że jej potrzebuje, póki nie opuściła miejsca zwanego rodzinnym gniazdem, gdzie ta była niezwykle rzadkim widokiem.

Rodzina: Jej ojciec to Ryon Sujin, czystej krwi koreańczyk. Pracuje w zarządzie LG Electronic w Korei.
Natomiast jej matka Layla, z pochodzenia jest amerykanką. Jej blond włosy zostały odziedziczone przez starszą siostrę Rei, Alice. Dziewczynki raczej dobrze się ze sobą dogadują, lecz są tylko siostrami przyrodnimi; Alice jest córką jej matki z jej pierwszego związku i jest to wampir półkrwi.

Orientacja: Reika jest bardziej niż pewna swojej czystości, mimo iż nie jest wcale taka młoda. Jednak jeśli miałaby się określić, to pomimo braku problemów z bliskimi lub bliższymi kontaktami z przedstawicielkami jej płci, ta raczej zastanawia się, czy nie powinna już myśleć o macierzyństwie. Można by więc napisać, że jej orientacja seksualna to “Bi - curious”.

Rasa: Człowiek
W jej rodzinie były wampiry, jednak przez dłuższy czas jej przodkowie mieszali się jedynie z ludźmi. Wampirza krew płynąca w jej żyłach rozcieńczyła się już na tyle, że Reika nie musi pić krwi, a słońce tylko podrażnia jej bladą skórę. Jej ciało jest równie wrażliwe na uszkodzenia jak ludzkie, do tego srebro może traktować jako biżuterię, a nie zagrożenie.
Z wampira więc, pozostało jej niewiele, lecz to nie oznacza, iż w ogóle nic - ma trochę bardziej wyczulone zmysły od przeciętnego zjadacza chleba; lepiej widzi, ma dobry słuch i węch. Również jej ciało starzeje się odrobinę wolniej niż ludzkie.

Zawód wykonywany: Obecnie jest panią Prezes w zakładzie LG Electronics w Venandi. Głównym jej zadaniem i celem w czasie gdy to właśnie ona ma przyjemność stać na czele tego zakładu, jest wprowadzenie Lean Mangament na wzór Toyoty.

Charakter:
Wiele różnych rzeczy można by mówić o charakterze Rei. Jednak ona sama uważa, że zna go prawdopodobnie najgorzej, często sama zastanawiając się, co kieruje nią samą. Czemu postąpiła tak, a nie inaczej. To wskazuje na jedną, raczej ciekawą przypadłość. Mimo iż jest to kobieta wykształcona i inteligentna, bo tylko samym pochodzeniem nie zostaje się twarzą całej fabryki, to najpierw robi, a potem myśli nad tym, co zrobiła. W myśl “Chwytajmy dzień” a i również okazję, Rei uważa, że czas to jedyna rzecz, która stracona, nie może zostać odzyskana. Stąd zawsze namawia do działania, bo same ideały do niczego nigdy nikogo nie zaprowadziły. Otwarcie więc twierdzi, że jest realistką, a nie idealistką. Lubi też ryzyko, ale to coś do czego nigdy się nie przyzna. Gdyby przyznała się, że je lubi, byłaby o jeden krok bliżej do stracenia coś, czego każdy normalny człowiek nazwałby zdrowym rozsądkiem.
W pracy jawi się raczej jako spokojna, często zamyślona osoba, która gdy siedzi w swoim gabinecie na wygodnym, obrotowym krześle, potrafi przybierać najróżniejsze to pozy.  To raz się na nim położy na swym fotelu, raz kucnie, innym razem rozłoży ręce i zacznie się obracać lub w typowy dla takich osób trzyma długopis pod nosem. Zdarzyło się jej też, że parę razy zdjęła swoje obcasy i siedziała z nogami założonymi na biurko. Nie raz została złapana na swoich ekscentrycznych zachowaniach w gabinecie, jednak nie wygląda na to, by w ogóle jej to przeszkadzało.
Stara się nie denerwować, tylko spokojnie przekazać swoją myśl na niższe szczeble. Zazwyczaj nawet jak kogoś karze i nie jest zbyt miła, to nie wygląda jakby była naprawdę zdenerwowana. W większości przypadków karanie za niesubordynację sprawia jej pewnego rodzaju radość. Jedyna sytuacja, kiedy jej pracownicy wywołują u niej gniew, to sytuacje, w której Ci w rażący sposób łamią przepisy BHP narażając swoje zdrowie, a czasem nawet i życie. Tego to nawet spokojna Rei nie jest w stanie wytrzymać i jej sadystyczna natura może się tu i ówdzie ukazać. Po wszystkich takich wypadkach, zazwyczaj każde kierownikom zmian zrobić przerwę od pracy i na wielkim ekranie pokazać zaistniałą sytuację. I, żeby Ci wytłumaczyli im, jakie głupie i nieodpowiedzialne to zachowanie to było.
Często przechadza się po hali produkcyjnej i magazynie, jednak robi to zazwyczaj w porach wieczorowych, pod koniec 2 zmiany. Lubi patrzeć, jak jej pracownicy robią wszystko byle wyglądało to tak, że pracują. To nawet słodkie w jej oczach. W sumie nigdy nie widziała w tym nic złego, dopóki plan jest wykonany, więc nawet jakby nic nie robili, to pewnie by im uwagi nie zwróciła. Oczywiście, kiedy rzeczywiście nic do pracy nie ma, to ona dobrze o tym wie.
Poza pracą, jest prawdopodobnie nieco bardziej znośna. Raczej z uśmiechem na twarzy, może uchodzić za osobę, która lubi swawolić, pomimo iż ta wciąż może pochwalić się swoją nieskalaną czystością. Rei jest po prostu świadoma swojego ciała i jaki efekt może ono mieć na obie płcie. Nie bez powodu każdy, kto zna jej matkę mówi, że odziedziczyła po niej urodę.  
Jest osobą ciekawską i dociekliwą, gotową na nowe doznania, co często wyraża się przez jej upodobania w ubiorze; lubi jaskrawe, zwracające na nią uwagę ubiory, a przymierzanie nowych zawsze zaczyna od tych najdziwniejszych ubrań, nawet jeśli nie planuje ich kupić, to chce ich spróbować. Wynika ponownie z jej wrodzonej odwagi i pragnienia podejmowania ryzyka; mimo spokojnej postawy, Reika potrzebuje nieco adrenaliny w swoim życiu albo zaczyna popadać w melancholię. Więc jeśli ktoś zauważy ją uprawiającą jakiś niebezpieczny sport, będzie to pewnie efekt szukania owego dreszczyku emocji.

Wygląd:
Reika większość swojej urody, za wyjątkiem swoich długich, prostych i ciemnych włosów odziedziczyła po matce. Łatwo to wywnioskować gdy tylko spojrzy się na tą dwójkę, gdy Rei i jej ojciec staną przy sobie; jego córka jest od niego nieco wyższa i w ogóle nie widać, by miała azjatyckie rysy twarzy, pomimo iż owe geny są zazwyczaj dość silne i dominują.
Jednak zaczynając od początku, Reika ma 172 centymetrów wzrostu, co robi z niej dość wysoką panienkę. Ma bardzo jasną karnację, co nie tylko jest cechą odziedziczoną po matce, ale również efektem jej stylu życia. Kobieta nie ma zbyt wielu okazji, by cieszyć się bowiem świeżym powietrzem.
Jej twarz jest owalna, z którą znakomicie komponuje się jej dość długa, prosta grzywka. Jest na tyle długa, że zasłania jej ciemne brwii. Jej oczy mają kolor brązowo - czerwony / brunatny, przechodzący w szkarłatny., zależy kto ocenia. Ma stosunkowo duże, przeważnie pokryte różową lub czerwoną szminką usta. Ponieważ jej włosy są gęste, to żeby jej kolczyki zostały zauważone, musi zainwestować w nieco większą parę i tak też zazwyczaj robi.
Kobieta nie może narzekać, że nie ma czym oddychać, pomimo iż narzeka, że miewa problemy z utrzymaniem odpowiedniej wagi. Jej obfity biust, doprawiony widocznym wcięciem w talii uwypukla jej kobiece walory, na co sama Rei nie może narzekać, bowiem te bywają przydatne w świecie biznesu. Jej charakterystyczną cechą, można by rzec - rozpoznawczą, są długie, zawsze pomalowane na czerwono paznokcie. Niektórzy noszą drogą biżuterię, inni drogie zegarki, a ona ma swoje ostre i czerwone pazurki. Na kciukach nosi dwie zdobione obrączki, które poza tym, że nosi je nie na tych miejscach, na których przeciętny człowiek spodziewałby się takowe odnaleźć, nie są jakieś specjalnie wyjątkowe.
Reika zazwyczaj nosi białą koszulę, na którą nakłada czerwoną marynarkę. Ta czerwień trzyma się z nią przez większość czasu i tylko na specjalne okazje zakłada czarną.  Łączy ją z ciemną spódnicą, która sięga jej kolan. Gdy nie planuje żadnego spotkania, często zamienia ją na mini, w której czuje się po prostu swobodniej. Pod nimi ciemne zakolanówki lub pończochy, zazwyczaj samonośne, mało kiedy z pasem je podtrzymującym. Na nogach przeważnie buty na obcasie, lecz nie jest on wysoki, jako iż kobieta już jest dość wysoka i nie musi się “wydłużać”. Nosi przy sobie często czarną parasolkę. Każdy, kto przynajmniej raz miał ją w ręku mógł poczuć, że coś jest z nią nie tak, Choćby dlatego, że jest strasznie ciężka. Nic bardziej mylnego, w trzpieniu tej pięknej płóciennej ochrony przed słońcem z całkiem wytrzymałym stelażem znajduje się średniej długości ostrze.


Historia:
Zaczynając od jej rodziców, to w czasie  opowieści o ich zwaśnionym “pierwszym spotkaniu”  podczas której biedna Reika czuje się, jakby czytała jakąś nowelę, zastanawiając się przy okazji, dlaczego tych dwoje są razem. Jeszcze większą zagadką dla niej jest, dlaczego ona sama przyszła na świat. Ale zacznijmy od początku.
Poznali się bowiem w jakimś barze, którego nazwy Reya w ogóle nie pamięta, bo zbytnio nie słuchała. Jej matka była po rozwodzie, topiła smutki w butelce wódki. Jej ojciec, w tym czasie dość młody, chciał piękną pannę pocieszyć i zarzucił starszej od siebie pannie o paręnaście dobrych lat kilka prawd życiowych, a jedna z nich podobno ją urzekła. Bęc. Możliwe, że nawet nie wiedział, że Layla w tamtym momencie była prawie dwa razy od niego starsza. I w sumie mogła by zrozumieć, że jej ojciec mógł dla jej matki upaść tu i tam, w końcu nawet teraz jest ona piękną kobietą, tak gdy spogląda się na zdjęcia swojego ojca z tych czasów, nie bardzo była w stanie uwierzyć, że ta pokochała go tak o. Ale życie pokazuje, że ta wciąż za nim gania, mimo iż ten ma już zmarszczki to tu to tam.
Tak więc konkretnie, jej rodzice poznali się w USA, jednak jako iż jej ojciec pracował w Korei i to nie na byle jakim stanowisku, a jeszcze później awansował, ta pognała do niego aż do stolicy. Tam też urodziła się Reika i otrzymała pierwsze wykształcenie. Jej matka zbytnio nie umiała w koreański, tak więc czarnowłosa miałą nieco pod górkę - z jednej strony, matka uczyła ją angielskiego, z drugiej strony musiała znać koreański. Miała więc już wtedy ręce pełne nauki i może to właśnie to zamieniło ją w pracoholiczkę.
Stąd też jej wychowaniem po trzecim roku życia zajęła się niania, która była też i nauczycielką. W taki oto sposób była uczona prywatnie aż do 12 roku życia. Słabo znosiła powietrze, które tu było raczej zanieczyszczone, więc zdecydowano, że powinna wyjechać z Korei. Mało kiedy widywała się z jej rodziną w tym czasie - jej rodzicielka podążałą za ojcem, a ten był często w podróży.
Po 12 roku życia, wyjechałą ze starszą siostrą z powrotem do Ameryki by tam dołączyć do szkoły i zdobyć wykształcenie. Życie z jej siostrą było dość trudne. Alicja w stosunku do niej, była bowiem wampirzycą z krwii i kości. I to ona też tak naprawdę wyjaśniła jej dokładniej, jakie są relacje w jej rodzinie, a bardziej jakie są relacje w rodzinie od strony jej mamy.
Layla jest bowiem nie najczystszej krwi wampirem. Jej prababcia to prawdziwa wampirzyca i z tego powodu, ta wciąż żyje i ma się dobrze! Zanim spotkała się z czarnowłosym koreańczykiem, który jest ojcem Rei, była w związku z innym wampirem, czego owocem jest Alice. Rei z kolei, której krew była jeszcze bardziej ludzka, miała więc za wampirzycę praprababcię.
I tak oto ze świadomością, że jej rodzina do najnormalniejszych nie należy, bez większych przeszkód, studiowała prawie do 24 roku życia. Skończyła jako inżynier z zarządzania produkcją ( na co wpłynął jej ojciec) i jako magister logistyki. Szybko po szkole, zatrudnia się w fabryce samochodów forda, by zdobyć doświadczenie, gdzie pracowała tak naprawdę mniej niż rok. Po tym podobnie jak jej ojciec, wróciła do Korei by pracować w logistyce dla LG.
Nie pobyła w stolicy długo i wyjechała do Japonii, by zdobywać doświadczenie o najlepszych praktykach Toyoty. Ten okres, który nie mało trwał, bo prawie 3 lata, Reika potraktowała jak swoiste wakacje. Z jednej strony pracowała i uczyła się zarządzania w Toyocie, a z drugiej poznawała Japońską kulturę i dobrze się tu bawiła. Zdobyła tam też kilka innych przydatnych umiejętności, np trenowała sztuki walki.
Gdy dziewczyna opanowała i zrozumiała, że “Droga Toyoty” to nie tylko system, ale i nurt filozoficzny, zarząd wysłał ją z powrotem do USA gdzie miała wykorzystać swoją zdobytą wiedzę w fabryce Toyoty użyć i wdrożyć podobny system w fabryce monitorów / telefonów i telewizorów w Venandi. Jak sama potem stwierdziła, nie był to przypadek iż ona, która posiada wampirzą krew, została wysłana do miasta, którego noc opanowana jest przez wampiry. Reika zaczęła więc systematycznie wprowadzać najlepsze praktyki z Toyoty nie zapominając, że tańczy wśród prawdziwych wampirów, a taki sposób zarządzania wymaga nie tylko zaangażowania jej, ale również każdego pracownika, który w niej się znajduje.

Wady:
>Ciągnie ją do hazardu. Lubi mówić do siebie, że bez ryzyka nie ma życia. Zazwyczaj nosi ze sobą parę kości do gry, jednak nie używa ich w takim celu, do jakich te zostały stworzone.
>Pomimo bycia wampirzycą, to nie może pochwalić się zdrowiem. Jej kondycja ma się w porządku, lecz ona sama jest bardzo chorowita, so pokazywały jej dziecięce dni w Seulu - z pewnością jej nie służyły! Dlatego decyzją jej matki, wyjechała z przepełnionego smogiem miasta.
>Często nie panuje nad swoimi emocjami. Jej spokojna twarz generalnie zwiększa potencjalną siłę wybuchu, gdy ta spokój zostanie zachwiana.
>Częsta u kobiety przypadłość - ma słabą głowę.
>Ciężko jej się przyznać, ale ma swojego rodzaju PTSD, tak zwany zespół stresu pourazowego. Nabawiła się go w liceum, podczas niewinnej mógłby każdy powiedzieć burzy. Rozstała się ze swoją przyjaciółką, ponieważ ta czekała na autobus, który już widoczny był na horyzoncie, natomiast Reika czekała na jej siostrę i zmierzała w stronę przeciwną. Tak więc dziewczynki pożegnały się i stanęły po przeciwnych stronach ulicy. Nim autobus przyjechał, na jej oczach jej przyjaciółka została porażona piorunem. Zginęła na miejscu.
Nigdy owego schorzenia nie leczyła. Po prostu boi się zostawać na zewnątrz gdy chociaż słyszy grzmoty, bo od razu ma przed oczami zwłoki jej przyjaciółki z tamtego dnia. Pośrednio, boi się więc burzy.
Zalety:
>Jest kobietą bardzo inteligentną i miłuje zdobywanie wiedzy. Z tego też powodu, ma rozległą wiedzę nie tylko z zarządzania produkcją, logistyki i ekonomii, ale i z dziedzin, które mogłoby się wydawać, są jej nieprzydatne w życiu.
>W czasie pobytu w Japonii, z powodu swoistego nadmiaru wolnego czasu, przyjmowała lekcje samoobrony, czego nie robiła też “przypadkiem”. Przyjmowała je pod naciskiem jej rodziców, ( głównie ojca ), który w pełni był świadomy gdzie dziewczyna zostanie wysłana oraz że te umiejętności mogą się jej przydać. Zaczęła od podstaw samoobrony, czyli od tego jak obronić się nawet gdy masz tylko klucz pod ręką, po czym skończyła na władaniu ostrzem. Stąd jej własny pomysł, by w parasolce takowe umieścić.
>Doskonale gra na skrzypcach. Jeszcze gdy była mała, ojciec pokazał jej kilka instrumentów i powiedział, że ma na którymś umieć grać. Więc ta wybrała skrzypce. Gra na nich regularnie po dzisiejszy dzień.
>Jest samoukiem komputerowym. Została już poznana, że potrafi stworzyć podwaliny pod dobry program, który dobrze służy firmie. Jednak przeważnie to jej pracownicy je kończą. Nie zmienia to faktu, że mimo iż nigdy prawdziwego programowania nie studiowała, to przeważnie wie co robi. Głównie to ta umiejętność powoduje, że ma szacunek wśród pozostałych członków zarządu przedsiębiorstwa.
> Mogłoby się wydawać, że sama nie gotuje. Jednakże jej matka ( wampirzyca, co by tu dużo nie mówić ) gotuje smacznie, mimo iż jest kim jest, więc ona czułaby się gorsza jeśli miałaby do tego dwie lewe ręce. Tak więc chęć rywalizacji z jej własną rodzicielką spowodowała, że jej dania bywają wykwintne i mogą cieszyć nie tylko ciało ale i umysł swym wyglądem.

Zainteresowania/hobby:
>Możesz wysłać jej części swojego komputera, a ona jeśli nie będzie zajęta, złoży Ci go i wyśle z powrotem. Komputerom ma poświęcony cały pokój w jej domu, gdzie uzbierała wiele antycznych płyt głównych z różnymi socketami i chipsetami wraz z pasującymi do nich procesorami, nie wspominając o tych najnowszych.
>Oczywiście, gdy dobrze na czymś grasz, to znaczy, że lubisz na tym grać i tu jest podobnie!
>Lubi jeździć rowerem po leśnych drogach. Dość nowe hobby i nietypowe dla wampira.
>Książki trzeba kochać i szanować. Przynajmniej ona tak mówi.
>Kocha grać w karty, nie zawsze na pieniądze, pomimo iż jest hazardzistką.
>Zbiera figurki. Czasem.
>Wychowywała dosłownie “od pisklaka” sokoła wędrownego. Ta drapieżna przyjaciółka Rei ma swoje miejsce w jej serduszku - zawsze zanim wyjedzie na dłużej niż dzień, płaci jakiemuś doświadczonemu sokolnikowi, by ten się zajął na czas jej nieobecności.

Dodatkowe:
>Nienawidzi zapachu papierosów.
>Zazwyczaj o ile to nie problem w danej sytuacji i rzeczywiście miałaby gdzie je schować, to możesz zakładać, że ma z sobą talię kart.
>Wszystkie figurki pomalowała sama.
>Jeździ Lotusem Exige z roku 2005.
>Jej starsza siostra Alice czasami ją odwiedza i jest to raczej ciepłe spotkanie, na których Reika może poczuć się znów jak licealistka.
>Jej włosy, jak najbardziej odziedziczone po ojcu charakteryzują się nadmierną wręcz prostotą, do tego stopnia iż loki nawet nie chcą się jej głowy zbytnio trzymać i bardzo szybko tracą sprężystość.
> Lubi czytać głupie internetowe nowele.
>Fabryka którą zarządza to średniej wielkości zakład produkcyjny, który dysponuje łącznie 7 liniami montażowymi plus dodatkowo jedna linia zapasowa w podziemiu oraz linia treningowa. W sezonie fabryka ładuje średnio  70 ciężarówek na dzień, lecz Reika uważa, że w przyszłych latach wynik 100 transportów w sezonie nie będzie aż tak odległy.
>Ma delikatnego minusika na lewym oku, więc do czytania oraz często gdy korzysta z komputera, zakłada okulary.
>Warkocze uważa za słodkie.
>Kocha gorące kąpiele.

Umiejętności:
>Dziedzictwo przodków - Wampirzy przodkowie dziewczyny powodują, że krew dość mocno dziewczynę stymuluje - od dziecka uważała ją za smaczną. Szybko odkryła ( bo z wampirami w rodzinie, dostęp do krwi nie był taki trudny ), że po napiciu się krwi, regeneracja jej ciała przyspiesza. Najczęściej po ranach nie zostają nawet blizny, chyba że te były naprawdę głębokie.