Imię: Imogen Eponine
Nazwisko: Hazelpott
Pseudonim: Genie

Wiek lub data urodzenia: 45 lat
Pochodzenie: Trinie
Miejsce zamieszkania: dom w Fostern
Rodzina: Hazelpottowie od wieków mieli w rodzinie gen wilkołactwa, choć nie przywiązywano do niego aż tak dużej wagi, jak mogłoby się wydawać. Miejscami nawet większa uwaga spadała na tych, których członek rodziny niechcący ugryzie i przemieni w jednego z nich. Wtedy takim świeżaczkiem należało się zająć, otoczyć szczególną opieką, bo ten nie wiedział, co się dzieje. Rodzice Imogen zmarli w trakcie wyjazdu na wakacje - ich samolot się rozbił zanim jeszcze właściwie wyjazd się rozpoczął. Kobieta ma jeszcze młodszego brata, ale ten wyjechał na studia do większego miasta i kontakt im się urwał, czego ta nigdy mu nie wybaczyła.
Orientacja: panseksualna

Rasa: wilkołak, betha
Ranga: Topola
Zawód wykonywany: prywatny detektyw

Historia: Imogen urodziła się w Trinie - mieście niedaleko Venandi, kiedy jeszcze tamtejsze wampiry nie miały takiego monopolu na miasto, jednak niedługo potem jej rodzice zdecydowali się uciec do pobliskich lasów i pozostać w tamtejszej wiosce. Miejscowe wilkołaki przyjęły ich ciepło, mała Imogen nie mogła narzekać na brak wilczych koleżanek i kolegów. Kiedy miała pójść do szkoły, rodzice twierdzili, że bezpieczniej będzie żeby dojeżdżała do Venandi, nie Trinie w większej grupie, zawsze w towarzystwie starszego wilkołaka. Tak też była odbierana, bowiem wilki z Fostern chciały mieć pewność, że dzieciom nic się nie stanie. Imogen wzrastała więc w wielkim poczuciu wspólnoty, odpowiedzialności i mimo wszystko bezpieczeństwa.

Poszła do szkoły policyjnej, której nie ukończyła przez ciągłe wdawanie się w bójki i sprzeczki. W aktach zapisano jej niesubordynację, obojętny stosunek do autorytetów oraz brawurę.

Potem wróciła do rodzinnego domu, gdzie pomagała uprawiać rolę rodzicom, dopóki ci nie zginęli. W międzyczasie jej młodszy brat Richard wyjechał na studia i kontakt im się urwał.

Kiedy miała mniej więcej trzydzieści lat, jej rodzice sprzedali większą część swojej roli, w efekcie całkiem się wzbogacili, dzieląc po równo pieniądze. Ziemia poszła w dobre ręce, a oni mieli na starość spokój i zaczęli wyjeżdżać do różnych krajów. Wtedy Imogen zaczęła im wypominać, że po co wysyłają pieniądze Richardowi, skoro ten się do nich od lat nie odzywa. Oni tłumaczyli to miłością. Sama poszła wtedy na kurs detektywistyczny, gdzie przydało jej się doświadczenie ze szkoły policyjnej i naturalna dociekliwość. Ten zawód jej się spodobał i w nim już została, zdobywając przez te lata niezłą renomę.

Osiem lat temu jej rodzice zginęli w wypadku samolotu, choć niektórzy (w tym ona) twierdzą, że był to zamach. Od tamtej pory została ostatnią z Hazelpottów w tej okolicy kraju i czuła się odpowiedzialna za bezpieczeństwo wilkołaków tu mieszkających. Zawsze służyła radą i poklepaniem po plecach.

Charakter: Przede wszystkim ważna jest dla niej lojalność, przez co nie może wybaczyć bratu takiego oderwania się od rodziny. Uważa Fostern i Venandi za swoją małą ojczyznę, której będzie bronić do upadłego. Bywa grubiańska, oschła i nieprzyjemna, ale miejscowe wilkołaki wiedzą, że można na niej polegać. Nie ma szczęścia w miłości, często dostawała kosza w młodości, a po porażce ze szkołą policyjną właściwie przestała szukać. Aczkolwiek chciałaby mieć dzieci lub chociaż przemienić kogoś w wilkołaka, ale kogoś, kto by tego chciał i mógłby być jej adoptowanym dzieckiem. Drażni ją myśl, że być może to ostatni dzwonek na dziecko. A jeszcze bardziej jak ktoś jej to wypomni.

Ma dobre układy z tutejszą policją, czasem pomaga im jak może, ale głównie pracuje dla cywili. Za odpowiednią opłatą śledzi niewiernych mężów, niesforne nastolatki albo grzebie w kronikach w poszukiwaniu drzew genealogicznych. Raz szukała zaginionej świnki morskiej, co było w jej mniemaniu tak głupim i poniżającym zadaniem, że przysięgła sobie “nigdy więcej”.

Stanowcza i dosadna, nie lubi owijania w bawełnę, a czasem musi to robić. Szczególnie nie lubi ukrywać się przed wampirami, ale wie jak istotne to jest dla innych wilkołaków, i jak nierozsądne byłoby atakowanie ich w centrum miasta. A szkoda, bo szczerze nie lubi krwiopijców. Między innymi przez to ciągłe zagrożenie, jakie stanowili dla młodych wilków, a poza tym osobiście uważała, że to przez nie jej rodzina musiała się wynieść do Fostern, a potem już było tylko gorzej. Bierze ją na mdłości myśl, że jakiś wampir mieszka teraz w domu, w którym przeżyły pokolenia Hazelpottów.

Dom rodzinny od strony matki w Fostern był dla niej domem, ale jednak zawsze czuła się tam trochę wygnana. Uważa, że do wszystkich miejscowości w tym kraju, w tym Venandi, mają prawo również wilkołaki i otwarcie sprzeciwia się monopolowi krwiopijców na miasto. Kiedy usłyszała o głosach, by spróbować odzyskać te ziemie, była jedną z pierwszych za.

Wygląd: Jest przeciętnego wzrostu, ale za to szczupłą i wysportowaną kobietą. Widać w jej posturze siłę bardziej niż delikatność. Proste czarne włosy nosi często związane w koka lub kucyka, żeby nie przeszkadzały. Ostre rysy twarzy i ciemne przenikliwe oczy tworzą obraz osoby, której lepiej nie irytować, a jednocześnie mają w sobie coś pociągającego. Ktoś kiedyś powiedział, że ma surową twarz rzymskiej Minerwy.

Nie przywiązuje większej wagi do swojego wyglądu, nosi głównie czerń, skórzane kurtki i buty z wysoką cholewką. Chód ma twardy, oszczędny w ruchach. Nie udaje, że umie poruszać się kobieco.

Na brzuchu ma bliznę po jednej z bójek.

Jako wilkołak jest smukłym ciemnowłosym wilkiem z lekką siwizną na futrze.


Wady: uparta, bezkompromisowa, porywcza, arogancka
Zalety: lojalna, silna, stanowcza, kieruje się dobrem ogółu
Zainteresowania/hobby: strzelectwo, botanika, ludzka psychika, bardzo lubi jogę i szermierkę
Dodatkowe: boi się wody, jest częstym gościem barów i pubów (udaje, że nie ma problemu z alkoholem)