Imię: Erin, ale lubi udawać, że jest kimś innym. Cosplay rządzi!
Nazwisko: Ventura... Tak, od Tego Ventury! To on był pierwowzorem Psiego Detektywa! I nikt mu nawet nie zapłacił za pomysł na film (dranie!).
Pseudonim: Różnie na nią mówią, ale najpopularniejszy jest chyba "Mem". Czemu? Bo ta dziewczyna to prawdziwa... Parodystka? Parodia? Eeee... Jeden pies.

Wiek lub data urodzenia: Kto zgadnie, dostanie kupon na kakao Made in China. U wampirów wiek nigdy nie jest pewny. A choć Erin jest jędrną 17-nastką, to często robi z życia domowe przedszkole.
Pochodzenie: Venandiiiii.
Miejsce zamieszkania: Venandi. Mieszka z ojcem i często nie stać ich na rachunki za mieszkanie. Ale to nic! Zdjęcia starego Rodrigueza w damskich gaciach, co miesiąc załatwiają przedłużenie płatności czynszu.
Rodzina: Jest córką wampira czystej krwi, który już lata temu wypiął się na wampirze tradycje, lecz jest zbyt przydatny, by innym opłacało się go sprzątnąć. Oraz ludzkiej lekarki, która za dnia jest zwykłą, przykładną obywatelką, a w nocy zmienia się w gotycką ekoterrorystyczną fankę twórczości Edgara Allana Poe. Od 10 lat żyją osobno . Erin mieszka z ojcem, a jej matka wykonuje misję w Toronto. Ace I Erin zajmują mieszkanie na II piętrze w jednym z bloków w Venandi, którego właścicielem jest 70-letni Mark Rodriguez- emerytowany weteran wojenny, wielki fan kobiecych majteczek i zapachu Domestosa. Jednak nie dajcie się zwieść pozorom! Rodriguez i rodzina Ventura darzą siebie wielką, czystą miłością! Wręcz nie mogą bez siebie żyć! Gdy Ace i Erin zniknęli na miesiąc, stary Rodriguez zgłosił ich zaginięcie. Okazało się wtedy, że zostali porwani przez fanatycznego łowcę, a gdy ich uwolniono, Rodri darował Ace'owi dwa miesiące czynszu. Dlatego ich trójka jest żywym dowodem na słuszność powiedzenia "kto się lubi, ten się czubi". Oprócz ojca i matki, Erin miała jeszcze dalszą rodzinę. Konkretnie wuja (brata jej mamy), ciocię i dwóch kuzynów. Niestety, od lat się nie widzieli, a mama nie chciała wytłumaczyć Erin, dlaczego się odcięła od rodziny brata. Może kryje się za tym jakaś większa afera? W każdym razie, teraz Erin jest uczennicą Collage'u w Venandi. Przez alergię na UV, uczęszcza na zajęcia po zachodzie słońca. I niestety kilka razy zdarzyło się, że prawie przez to wpadła w kłopoty. Jednak młoda nie poddaje się i idzie śmiało przez życie.
Orientacja: Homosa... Nie, to nie to. Zaraz... Chyba Hetero. Ale głowy za to nie da... Lubi eksperymentować.

Rasa: Wampir półkrwi
Ranga: Pijaweczka
Zawód wykonywany: Uczennica i członkini szkolnego klubu tajemnic Venandi. Spotkania w weekendy.

Charakter:
Erin jest istotą przepełnioną miłością i dobrocią. Lecz czasami trudno w to uwierzyć, bo dobro ma różne imiona. Często gdy nie ma właściwych moralnie rozwiązań, dobrem staje się mniejsze zło. Dlatego łowcy nie do końca lubią rodzinę Ventura. Erin, tak samo jak jej ojciec, kalkuluje swoje działania. I jeśli uzna, że czyjaś śmierć jest konieczna, nie zawaha się zabić. I robi to tak, by sprawić ofierze jak najmniej bólu. Chyba, że ofiara nie ma umrzeć, a jedynie dostać lekcję. Wtedy potrafi wyleźć z niej prawdziwa sadystka. I jest przy tym cholernie skuteczna. Dwóch jej obecnych przyjaciół było kiedyś groźnymi przestępcami. Po konfrontacji z Erin i pewnej dozie cierpienia, zresocjalizowali się. Tak więc czasami trzeba dostrzec jasną stronę ciemnej strony. I Erin nie jest tylko niebezpieczną istotą nocy. Wspomniane sytuacje to rzadkość w jej życiu. Na codzień stara się nieść pomoc, zarówno zwierzętom jak i ludziom. Zawsze jest gotowa wysłuchać drugiej osoby, pocieszyć i doradzić. Umie się w czuć w czyjąś tragiczną sytuację. Ale, dobra... Skąd w takim razie wziął się ten "Mem"? A no... Erin jest diabelnie szczera i często w swoich słowach przypomina Niekrytego Krytyka. Jeśli ma pewność, że wytrzymasz psychicznie jej werbalne ciosy, wtedy potrafi nieźle ci pocisnąć, gdy zrobisz coś głupiego. W sumie, ona jedzie po każdym i wszystkim, nawet chmurach, politykach i znakach drogowych. Jednak jej słowa zawsze są przemyślaną, konstruktywną krytyką. Lubi tą krytykę po prostu zmieniać w formę żartu, dlatego niekiedy ktoś może poczuć się urażony. Ale zawsze robi to z wyczuciem i pilnuje, by nie wywołać u kogoś załamania. Co się natomiast tyczy jej życia w szkolnej społeczności, nie jest zbyt przykładną uczennicą. Lubi się uczyć, ale w domu. Na lekcjach często myśli o niebieskich migdałach lub śpi. W szkole aktywną jest tylko na zajęciach sportowych, oraz tych w klubie tajemnic. Podczas "misji" klubowych, Erin wykazuje się niezwykłą odwagą, często na granicy brawury. Choć nie jest heroską. Gdy zaboli, potrafi rozpłakać się jak małe dziecko... I z płaczem dokończyć zadanie.
Wygląd:
Jaka jest panienka Vandom? Aaaaa taka... Nijaka. Ani to dziecko, ani dorosła. Taki wypłoch... Deskowa Barbie. Niby już wyrosła, bo mierzy 178 cm, ale ma małe cycki i płaski tyłek. Choć ma to swoje plusy. Przynajmniej nie ma problemów w trakcie biegu, a faceci nie uważają jej za obiekt seksualny. Choć raz chciała sobie magicznie powiększyć trochę te dwa pagórki, by choć trochę podobać się... Takiemu jednemu. Nie wypaliło, więc teraz największym atutem Erin stały się jej włosy i oczy. Włosy dziewoi są długie, proste, lekko postrzępione, w kolorze blond. Możnaby tu użyć jakiegoś poetyckiego określenia, ale nie... To po prostu blondyna. A jej oczy? Duże, niebieskie... Wyglądają, jakby Erin je sobie namalowała. A poza tym... Panna Ventura ma wąskie, jasne usta, mały, prosty nosek i proste, jasne brwi. Co do jej wyglądu, to jest bardzo zróżnicowany. Potrafi jednego dnia przebrać się za wiedźmę, a drugiego założyć strój wojowniczki ninja. Co prawda te kostiumy łamią szkolny regulamin, ale dyrektor i nauczyciele od dawna wiedzą, że nie przekonają Erin do zmiany zdania. A za bardzo ją lubią, by ją wyrzucić. A! I Erin jest bardzo szczupła, co może umknąć bo czasami zakłada workowate ciuchy. Zdarza się też, że zabiera ze sobą sztuczną broń. Najbardziej lubi miecz z Attack on Titan. Albo drewniane kołki... Tak, nosi że sobą broń na wampiry.
Wady:
- Ma niski próg bólu.
- Nie boi się łamać szkolnego regulaminu.
- Często nie szanuje autorytetów.
- Podgryza ludzi we śnie.
- Nie ma dla niej tematów tabu.
- Nie przejmuje się kwestiami cielesności. Dla niej ciało, to tylko ciało.
- Samozwańcza specjalistka w różnych dziedzinach. Lubi wpieprzać się do czyjejś roboty. Czasami ze złym skutkiem.
- Czasami zachowuje się jak masochistka.
- Po matce ma umiłowanie do tematyki śmierci. Jej pokój wygląda jak pomieszanie fandomu anime z domem pogrzebowym.
Zalety:
- Pomimo bólu, stara się robić dobrą minę do złej gry.
- Nie boi się łamać szkolnego regulaminu.
- Często nie szanuje autorytetów.
- Piję krew tylko tych ludzi, którym to nie zaszkodzi. I zawsze małe porcje.
- Nie ma dla niej tematów tabu.
- Nie przejmuje się kwestiami cielesności. Dla niej ciało, to tylko ciało.
- Samozwańcza specjalistka w różnych dziedzinach. Lubi wpieprzać się do czyjejś roboty. Czasami z dobrym skutkiem.
- Ma talent do cosplayu.
- Jest zdolną mówczynią.
Zainteresowania/hobby:
- Anime/manga
- Cosplay
- Zwierzęta i rośliny
- Medycyna
- Magia i alchemia
- Treści niestosowne
- Łowcy
Dodatkowe:
- Ma w domu małe ZOO.
- Jej ojciec jest detektywem (nie tylko psim).
- Czasami zachowuje się jak małe dziecko.
- Miewa myśli samobójcze, sama nie umie powiedzieć z jakiego konkretnie powodu.
- Co miesiąc zmieniają jej się plany na przyszłość. Ostatnio chciała być zakonnicą i śpiewać Gospel.
- Ma duży pokój. Na widoku jest łóżko, lecz gdy się zdejmie dywan, odkryje się skrytkę, w której jest trumna. To prezent od mamy.
- Nie umie nienawidzić. Twierdzi, że nikt nie jest tylko zły lub tylko dobry.
- Kiedyś, pewien fanatyczny łowca przeprowadzał na niej eksperymenty. Stąd zna różnice pomiędzy sekcją, a wiwisekcją. Do dziś czasami śni jej się ona po nocach. Choć dziwi się czemu te sny są dla niej przyjemne.
- Już kilka razy planowano zaprowadzenie jej na konsultacje psychiatryczne. Pech chciał, że nigdy nie doszło do diagnozy.
- Kocha parodiować wampiry.
- Lubi odwiedzać kumpli ojca w miejscowym szpitalu. Często bawi się wtedy z pacjentami.

Moc Erin: jak określić to dziadostwo?! Możnaby je nazwać "przejmowaniem przykrości". Gdy Erin kogoś dotknie, może przenieść na siebie jego rany i choroby. Znikają one wówczas na ciele drugiej osoby i pojawiają się u Erin. Oczywiście wampirzyca nie lubi tego robić, bo razem z ranami i chorobami odczuwa również ból. Jednak jeśli jest to konieczne, potrafi się poświęcić. W przypadku ran i chorób, które nie sprawiają wampirom większych trudności, Erin potrafi bardzo szybko się z nich wyleczyć. Im jednak  poważniejsza rana/choroba, tym staje się to trudniejsze i w krytycznej sytuacji może nawet rzucić wampirzycę w objęcia śmierci. Zwłaszcza przy chorobach, których nie leczą wampirze moce. Wampirów nie da się operować, więc pewnym jest, że jeśli Erin przejmie chorobę, której nie da się wyleczyć bez operacji, może wtedy umrzeć lub cierpieć przez wiele lat. Nie może też przejąć chorób, które są "zagojone". Na przykład wszelkie wady jak wady wzroku (bez chorób inwazyjnych) lub wady rozwojowe i utracone kończyny.