b]Imię:[/b] Hiazynt
Pseudonim: Kruk, Blackie

Data urodzenia: Początek XIX wieku
Pochodzenie: Bawaria
Miejsce zamieszkania: Odziedziczył apartament po Roderyku
Rodzina: zrodzony jako sługa Olszy, nie posiada rodziny jako takiej - uważał wszystkie wampiry jego rangi na usługach księżniczki jako swoją rodzinę
Orientacja: ???

Rasa: Czystokrwisty

Charakter:
- Jesteś niemożebnie wręcz nudny, zdajesz sobie z tego sprawę, Hiazyncie?
- Tak, moja pani.
- Och, no pokłóćże się ze mną! Śmiało, już! Czekam na jakąś światłą ripostę z twojej strony!
- Żyję, by ci służyć, moja pani i by chronić twoje życie. Nie obchodzi mnie nic więcej.
Dziewczyna jęknęła głośno, zrezygnowana. Jej maleńkie stópki zaklaskały o marmurową posadzkę, gdy zeskoczyła z łóżka. Obeszła klęczącego wampira i zarzuciła mu znienacka ręce na szyję. Z lubością oblizała jego szyję i przygryzła mu ucho. Co prawda nie żywiła się strachem jak jej młodsza siostra, ale wciąż lubiła go czuć.
- Kiedyś mnie zdradzisz, Hiazyncie. Wtedy będziesz musiał zdecydować, kim naprawdę jesteś.

Hiazynt po ofierze Roderyka odzyskał swe siły. A przynajmniej ich część. Wciąż nie jest tak potężny jak był, gdy żywił się Krwią Olszy, odzyskał jednak swój dawny blask. Wraz z nim, zmienił się jego charakter. A raczej powrócił stary.

Jest osobą, która nieustannie dąży do obranego przez siebie celu. Owszem, chętnie zmieni swoje metody, wszak problemem nie jest problem, a podejście do niego, jednak zmierzać będzie cały czas do tego samego. Skupiony i ambitny w ocenie niektórych, lecz w obyciu codziennym po prostu uparty i monotematyczny.

Rzadko wybucha gniewem. Czy radością. Czy jakąkolwiek inną emocją. Jednak gdy nadepnie się na jego słaby punkt, rozpamiętuje ów sytuację długo. Wewnątrz siebie, rozwijając przy tym niechęć do osoby, która go do tego sprowokowała. Ogółem jednak jest mało emocjonalną czy uczuciową osobą. Ma też przez to problemy, by zrozumieć, co czują inni.

Ma obojętny stosunek do wampirów, za to z góry patrzy na wszelkie inne istoty. Nie wynika to z jego arogancji, po prostu tak jego zdaniem wygląda łańcuch życia. Ludzie i wilkołaki są po prostu niżej w piramidzie żywieniowej niźli wampiry. Tak, zdaniem Hiazynta, jest skonstruowany świat.

Mimo to, nie przepada za używaniem przemocy. Oczywiście, jeśli uzna to za najlepszy sposób na osiągnięcie celu, to zapewne po nią sięgnie. Lecz sprawianie komuś cierpienia dla samego faktu cierpienia nie jest jego bajką. Byłby przypuszczalnie beznadziejnym katem, szczęśliwie nikt póki co nie sprawdzał jego powodzenia w tym fachu.

Fascynują go nowe rzeczy i zdarzenia, których nie mógł przewidzieć. Jest to zdecydowanie jego pięta achillesowa.

Wygląd:
Jest rosłym mężczyzną, mierzy sobie blisko sześć i pół stopy. Silnie zbudowany, aczkolwiek kulturystą nie jest i nigdy na takowego nie pozował. Jego podskórna tkanka tłuszczowa jest w stopniu wysokim zlikwidowana.

Ciało wampira zdobią rozliczne blizny. Przede wszystkim na dłoniach i plecach, aczkolwiek parę mniejszych znaleźć można również na klatce. Wszystkie pozostały po starciach z innymi wampirami bądź kontakcie z niezbyt przyjazną magią. Niegdyś się ich wstydził, potem nimi chlubił, obecnie są mu obojętne.

Ogółem, mógłby uchodzić nawet za przystojnego, gdyby oglądać go od szyi w dół.

Jego twarz bowiem jest silnie zniechęcająca do bliższych kontaktów. Nie chodzi o to, że jest brzydki. Przynajmniej nie w klasycznym tego słowa rozumieniu. Po prostu przez większość czasu wyraz jego twarzy jest instynktownie  nieomal odrzucający. Charakterystyczne, żółte oczy również nie dodają mu ani uncji ciepła. Chociaż nie można wskazać jakiegoś konkretnego elementu, który byłby odpychający, tak całościowo oblicze wampira nijak nie wzbudza zaufania. U nikogo nieomal.

Broda, chociaż gęsta i silna, dawno powinna zaliczyć wizytę u profesjonalisty. Ciemne włosy nosi zazwyczaj spięte z tyłu. Gdyby miał sługę, kazałby mu je wiązać. Niestety, nie posiada. Nie ma czasu na zajmowanie się takimi drobnostkami


Wady:
- nie potrafi i nie chce rozumieć czyichś uczuć, emocji
- ma ewidentnego bzika na punkcie magii
- trudno się z nim dogadać
- chociaż przyswaja nowinki technologiczne, tak nie przyswaja zmian społecznych, które zachodzą na świecie
- słabo obsługuje broń palną

Zalety:
-  potrzebuje minimalnych ilości krwi, by przeżyć
- doświadczony w walce wręcz jak i bronią białą
- oczytany w literaturze klasycznej, jak i tej mniej znanej
- zna angielski, niemiecki, francuski i łacinę

Zainteresowania/hobby:
- magia, okultyzm
- literatura klasyczna
- sztuka teatralna

Dodatkowe:
- tęskni za swoją księżniczką, ale nigdy do niej nie wróci, nawet, jeśli ta dałaby mu taką szansę
- tęskni również za Roderykiem, chociaż tego nie okazuje
- żyje tylko i wyłącznie dzięki ofierze Roderyka