Imię: Uta
Nazwisko:Johansen
Pseudonim:
Wiek lub data urodzenia: 21.12.1986

Pochodzenie
Ma norweskie korzenie. Jego rodzina trzy pokolenia temu osiedliła się w Venandi.
Miejsce zamieszkania
Niewielki drewniany dom z poddaszem na niedużej posesji w Fostern.

Rodzina
Urodził się, dorastał i uczył w Venandi. Jako jedynakowi w dobrze zarabiającej rodzinie nigdy mu niczego nie brakowało i praktycznie zawsze rodzice spełniali jego zachcianki, żeby go uszczęśliwić. Chyba że nie zasłużył, wtedy oczywiście jedyne co mógł dostać to szlaban. Prosta zasada opierająca się wyłącznie na marchewce, nigdy na kiju i to od niego zależało, czy tą marchewkę dostanie, czy nie.
Jego mama nadal pracuje jako księgowa dla jakiejś firmy w Venandi i utrzymuje z nią telefoniczny kontakt, dzwoni przynajmniej raz w tygodniu. Jego ojciec jest kierownikiem w jednym z magazynów i z nim Uta rozmawia wyłącznie przy wigilijnym stole. O ile klepaną co roku tę samą regułkę przy składaniu sobie świątecznych życzeń można nazwać rozmową. Pokłócili się o studia, które Uta miał już opłacone, a na które nie chciał iść, bo nie tylko nie widział potrzeby, aby dalej ślęczeć w szkolnej ławce i przysypiać na nudnych wykładach, ale również dlatego, że ojciec zapisał go na kierunek, którym Uta nigdy nawet odrobinę się nie interesował. Jego ojciec chciał z robić z niego lepiej wyedukowaną, wykwalifikowaną kopię samego siebie, by wspólnie wspinać się po szczeblach kariery aż na sam szczyt. Nawet nigdy nie interesował się tym, co tak naprawdę jego ojciec robił na tym magazynie, wiedział tylko, że praca z czasem zaczęła mu przeżerać mózg i stawała się ważniejsza od rodziny.
W Fostern miał dziadka, u którego spędzał praktycznie każde wakacje. To on nauczył Utę strzelać najpierw z łuku, gdy był małym dzieckiem, później z pistoletu i wiatrówki, a gdy był w szkole średniej, zaczął zabierać go z sobą na polowania. Uta zamieszkał u niego na stałe, po tym, jak pokłócił się z ojcem, pod przykrywką opieki nad samotnym, schorowanym starcem. Co oczywiście było kłamstwem, bo stary Johansen jak na swój wiek nadal był pełen energii i sił. Był prawie jak dąb, im starszy, tym twardszy i trudniejszy do obalenia.

Orientacja: Biseksualny
Rasa: Człowiek
Ranga:
Zawód wykonywany: Barman

Charakter
Przede wszystkim na wszystko ma czas i działa we własnym tempie. Nie lubi, gdy jest mu coś narzucane, czy jeśli jest do czegoś zmuszany. Jest uparty i w takiej sytuacji, gdy nadal znajduje się pod naciskiem, ze strony drugiej osoby, zaczyna po prostu udawać, że jej w ogóle nie ma. To jedna z jego strategii na uzyskanie tego, czego on chce, jak również forma mechanizmu obronnego, gdy wywierana jest na niego presja. Jest spokojnym człowiekiem, o przyjaznym usposobieniu i woli unikać kłopotów. Łatwo nim jednak zmanipulować, bo uwielbia być w centrum uwagi oraz w... bardzo miłym towarzystwie, i to niekoniecznie wyłącznie kobiet. Można powiedzieć, że jest wręcz uzależniony od flirtowania i nawiązywania nowych znajomości. Ludzie, wampiry, wilkołaki, łowcy i inne stwory... nieważne z kim, ważne, by tylko spędzić miło wieczór i się dobrze bawić. Przez to nie jest najlepszym kandydatem na partnera, a jego najdłuższy związek w życiu zakończył się po tygodniu, gdy dziewczyna, z którą wtedy był, dowiedziała się od siostry jego kochanka, o tym, że miał jeszcze jedną kochankę. Najzabawniejsze w tej sytuacji było zaskoczenie Uty, bo przecież uprzedzał, że ma wielu znajomych. Nie jest to jednak kwestia braku szacunku do drugiej osoby, bo tego mu akurat nie brakuje, wszyscy są dla niego równi. Przynajmniej jeśli o szacunek chodziło, bo jeśli chodziło o spędzenie z kimś nocy, to już inaczej wyglądało. Interesował się i spędzał noc wyłącznie z osobami ciekawymi oraz takimi, na których widok nikt nie chciał sobie wydłubać oczu. Miał swoją godność.

Wygląd
Młody, przystojny, mierzący około 183cm wzrostu, postawny mężczyzna z dobrze wyrzeźbionym ciałem. Niekiedy żartuje, że był muzą Michała Anioła, gdy ten tworzył swoje dzieła. Ma ciemne blond włosy, lekko pofalowane, sięgające mu do połowy łopatek, dość często je związuje, zwłaszcza w pracy, aby mu nie przeszkadzały. Może się przy tym pochwalić zadbaną, zawsze starannie przystrzyżoną brodą i wąsem. Uważa, że to właśnie one są kluczem do sukcesu i zwiększają jego szanse na udany podryw.
Nie ma jakiegoś swojego jednoznacznego stylu ubierania się. Zakłada na siebie to, w czym dobrze wygląda i dobrze się czuje. To samo tyczy się również kolorystyki jego ubioru. Zazwyczaj stara się dobierać ubrania tak, aby do siebie pasowały, albo przynajmniej, by się nie gryzły, zwłaszcza gdy wie, że będzie musiał gdzieś wyjść. Jeśli zostawał w domu "chory" przez poprzedni wieczór, nie miało to dla niego już takiego znaczenia i priorytetem były wtedy po prostu czyste, wygodne ubrania. Wtedy też dużo łatwiej zobaczyć go w jego prostych, zwykłych okularach korekcyjnych, które są jego mroczną tajemnicą, bo w trakcie szkoły podstawowej zostało w nim zakorzenione, że tylko kujoni i ofermy noszą okulary. Wierzył, że gdyby pojawił się w nich w pracy, jego wszystkie znajomości i relacje towarzyskie ległyby w gruzach. Gdy gdzieś wychodzi, zawsze w razie wypadku ma przy sobie awaryjną parę szkieł kontaktowych, gdyby przez przypadek wypadły mu te, które miał obecnie na oczach.

Wady:
- Jest naiwny i łatwy do zmanipulowania, zwłaszcza przez osoby, które mu się podobają;
- Nałogowy flirciarz;
- Zamyka się w sobie jak obrażone na cały świat dziecko, jeśli czuje na sobie presję lub jest do czegoś zmuszany;
- Ma bardzo słaby wzrok bez okularów, czy szkieł kontaktowych.

Zalety:
- Mimo wady wzroku, ma naprawdę dobrego cela;
- Lubi uczyć się rzeczy, które są według niego przydatne;
- Gdy widzi kogoś w potrzebie, zawsze stara się pomóc. W granicach własnych możliwości i rozsądku.

Zainteresowania/hobby:
- Różnego rodzaju sporty, lubi próbować nowych rzeczy;
- Jego motor, Yamaha XJ6, który potrafi sam naprawić;
- Strzelectwo;
- Kulinaria.

Dodatkowe:
Jest świadom istnienia stworzeń nadprzyrodzonych takich jak wampiry czy wilkołaki. Dziadek jego dziadka podobno był łowcą, a kuzynka Uty i jednocześnie najlepsza przyjaciółka z dzieciństwa, została przemieniona w wilkołaka, jak się okazało, przez swojego męża w noc poślubną. Nie chwali się jednak tą wiedzą na lewo i prawo, bo wie, że mogłoby to przysporzyć problemów i jemu i jego nie do końca ludzkim znajomym.