“Every time history repeats itself, the price goes up...”

Nie sposób pomylić go z nikim innym. Indygo jest charakterystyczny sam w sobie. Wysoki mężczyzna mierzący 190 centymetrów o atletycznej budowie ciała, nie przekraczając wagi 81 kilogramów. Jego cera jest bardzo blada, szara, czasami wpadająca w zielonkawy kolor. Ma długie czarne włosy sięgające nieco do połowy ud. Twarz symetryczna z oczami koloru czerni, które zwykle świecą na bursztynowy kolor. Na sobie nosi zazwyczaj rytualne szaty, a duża część jego ciała pokryta jest tatuażami. Jego paznokcie przypominają pazury, zaostrzone na końcach i mocne na tyle by zadrapać dotkliwie.
Ważne jest też wspomnieć, że przy zmianie postaci na kobiecą, wiele się nie zmienia. Długość włosów pozostaje bez zmian, tak samo jak ogólna aparycja. Rysy twarzy stają się bardziej kobiece, to samo dzieje się z jego posturą i kształtem ciała. Nabiera kobiecych wdzięków, jest też niższy bo mierzy wtedy zaledwie 172 centymetry i waży 62 kilogramy. Jest posiadaczką nie małych piersi i dość krągłych pośladków. Barwa głosu z męskiej przybiera bardzo kobiecy ton głosu posiadający, tak jak w męskiej formie, dziwne echo.
Indygo potrafi jednak też zmieniać się w spaczoną postać wilka. Przez to jak wyglądanie jest w stanie wtopić się w żadne otoczenie. Kilka razy jednak mieszkańcy miasta widzieli go w tej formie przez co starają się unikać zapuszczania się w głęboki las po zmroku.

Ciężko określić jego charakter. Jest on bowiem dosyć specyficzny. Zmienny, jak cała natura, która aktualnie jest bardzo niestabilna. Odosobnienie i samotność sprawiły, że komunikacja z innymi bywa dla niego naprawdę ciężka. Mimo sporego wieku sięgającego początki powstania majów i ich cywilizacji, Indygo na początku był młodym i ambitnym kapłanem. Posiadał niezwykły talent do magii, odziedziczony dzięki krwi przodków więc był poważany i traktowany z najwyższym szacunkiem. W tym okresie czasu był bardzo otwartą osobą. Z chęcią pomagającą swoim ludziom i składającą w ofierze niewiernych ku chwale krwawych bóstw. Z biegiem czasu i korzystaniem z mrocznej magii, zaczął się zmieniać. Mówił specyficznym językiem, zamykał się w sobie, często spędzał czas w świątyni sam z „bóstwami”, unikał innych aż w końcu zamieszkał poza granicami miasta. Zaczęto uważać go za spaczonego przez mroczne siły, za konszachty ze złymi bóstwami, które zmieniły go, bo był nieostrożny. Czas mijał dalej i oni przeminęli, a Indygo przetrwał. Dzięki mrocznemu rytuałowa i zawarciu paktu z bóstwem stał się w pewnym sensie nieśmiertelny. Kolejne wcielenia tylko pogłębiały jego spaczenie, a on nie dostosowywał się do społeczeństwa. Za każdym razem uciekał poza miasto w swoje zacisze i tam udoskonalał się, i żył w samotności. Od czasów pierwszego wcielenia nigdy nie więcej nie miał rodziny. Nie uznawał jej wiedząc, że ta prawdziwa dawno umarła i już nie wróci. Indygo jest więc dosyć pokrętną osobą. Nie dba o coś takiego jak pieniądze czy wygodne życie. Interesują go głównie duchowe sprawy, a ludziom i im podobnym zostawia to co ludzkie. Uważa się za kogoś lepszego od innych, jednak nie mówi o tym wprost. Chętnie jednak wysłucha i postara się pomóc, oczywiście za odpowiednią opłatą, a te zazwyczaj są cenniejsze niż cała góra pieniędzy. Lubi też przekręcać słowa osób, które go o coś proszą przez co niejednokrotnie owe „rytuały” kończyły się tragicznie w skutkach. Wszystko zależy od humoru Indygo. Lubi jednak się pośmiać, posłuchać o tragediach czy klęskach czy nawet rzucać drobne klątwy bez większego powodu. Nie lubi jednak kłamców, a złamanie z nim umowy wiąże się z tragicznymi skutkami.

Wady:
❂ Klątwa izolacji - Indygo w zamian za dar nieśmiertelności, nie może wkraczać między gęste zabudowania. Ogranicza go to do życia w lasach albo na obrzeżach miast, choć szaman preferuje to pierwsze.
❂ Nie potrafi walczyć bronią białą, a tym bardziej miotaną czy palną - nigdy nie było mu to w sumie potrzebne. Oczywiście walczyć wręcz coś tam potrafi,
❂ Aspołeczny - Bardzo nie lubi przebywać w otoczeniu większej liczby ludzi niż troje. Czuje się wtedy niekomfortowo i staje się nieprzyjemny.
❂ Serce – Indygo dzięki magii zawarł pakt z tajemniczym bytem, dzięki któremu przechodzi reinkarnacje po śmierci w nieskończonym cyklu, pamiętając każde swoje wcielenie. Jest to możliwe dzięki posiadaniu cząstki siebie w pewnym przedmiocie, który nazywa „sercem”. Zniszczenie tego przedmiotu uśmierca go na dobre.

Zalety:
❂ Może to zdziwić, ale bardzo ładnie śpiewa, zarówno w męskiej postaci, jak i kobiecej.
❂ Potrafi posługiwać się zaklęciami bez potrzeby mówienia formułek na głos. Nie dotyczy się to rytuałów.
❂ Posiada duża wiedzę na temat świata i jego historii, dzięki swojemu długiemu życiu.
❂ Pamięć Indygo jest niezawodna. Bardzo szybko też uczy się nowych rzeczy jak np. języków.
❂ Może nie jest wampirem czy inną istotą, ale jest silniejszy, szybszy i zwinniejszy od normalnego człowieka.
❂ Srebrny Język

- Przemiana – Można powiedzieć, że Indigo jest tajemnicza osobą. Jedni mówią, że to kobieta, inni zaś, że mężczyzna. Ponoć jest duchem, który przybiera postać w zależności od upodobania przybysza… W rzeczywistości jednak Indigo potrafi zmieniać swoją płeć swobodnie. Dodatkowo potrafi zmieniać się w dość pokraczną kreaturę wilkopodobną.
Limity: po przemianie płci musi odczekać 5 postów na kolejną przemianę, wilk - trwa 4 posty, odpoczywa 5

- Psychokineza – bardzo interesująca zdolność, która posiada wiele właściwości. Do niej zalicza się wiele pojedynczych umiejętności, a posiadacze psychokinezy zwykle skupiają się na paru, by móc je doskonalić. Indygo mimo posiadania wielkiego daru do magii, w psychokinezie trzyma się raczej przyziemnych umiejętności. Jego przodkowie potrafili nawet zatrzymywać czas na krótki okres. Mu się to nigdy nie udało, ale nawet i go nie interesowało. Potrafi jednak manipulować żywiołami i używać telekinezy.
Manipulacja żywiołami: trwa 2 posty, odpoczywa 3
Telekineza: mały przedmiot - bez limitu, duży przedmiot/osoba: 1 post, odpoczywa 3


- Halucynacje – specyficzna zdolność Indigo. Potrafi bowiem przedstawić komuś realistyczne halucynacje, które skutecznie utrudniają takiej osobie funkcjonowanie w danej chwili. Osoba ta widzi przed sobą swój najgorszy koszmar jakby był żywy. Indigo używając tej umiejętności nie poznaje lęków danej osoby. Halucynacje są jakby automatyczne. Używa tego w obronie. Halucynacje nie mogą zabić czy zadać obrażeń danej osobie, ale na czas ich trwania ból wydaje się prawdziwy
Limity: trwa 2 posty, odpoczywa 4 (maks 1 osoba)

Klątwy – Indygo potrafi rzucać klątwy, które może nie zabijają, ale utrudniają życie codzienne w małym bądź średnim. Może sprawić, że ktoś będzie miał pecha albo będzie źle się czuł, nie będzie mógł nasycić głodu/pragnienia, wszystko straci smak czy będzie osłabiony, albo zacznie na coś chorować.
By rzucić klątwę musi jednak znać daną osobę, albo mieć jej zdjęcie i imię. Do tego potrzebuje też małego żywego stworzenia, które będzie ofiarą.
Limity:  może dręczyć ofiarę maksymalnie 3 posty, Indigo po rzuceniu odpoczywa 4 posty.

Laleczki voodoo – Indygo potrafi tworzyć laleczki voodoo. Potrzebuje do tego zdjęcia danej osoby, kawałek jej ubrania, kosmyk włosów i trochę krwi tej osoby (może być zaschnięta). Laleczka musi być stworzona o wschodzie słońca i nie da się nią zabić. (maksymalnie 2 istniejące laleczki na raz)

Rytuał szczęścia – potrafi dzięki temu rytuałowi sprawić, że los uśmiechnie się do wybranej osoby. Będzie miał szczęście w danym dniach do tygodnia czasu maksymalnie. Do rytuału potrzebuje blasku księżyca(bezchmurnej nocy), krwi osoby na którą ma spaść szczęście oraz przysługę. Za ten rytuał ktoś będzie musiał spełnić jego prośbę, która nie może być poleceniem zabicia kogoś. Często każe sobie coś przynosić (jakieś rzeczy z miasta czy coś), a za trwalszy rytuał płaci się wspomnieniami czy uczuciami. (Rytuał pomaga w walce, płodności, przekonywaniu kogoś… itp. Itd. – nie działa na eventach)
Limity: Efekty rytuału utrzymują się 24h. (nasze prawdziwe, np. 8.30-8.30 dnia następnego)