Imię: Rowena
Nazwisko: Artery
Pseudonim: Row

Wiek lub data urodzenia: 17 lat
Pochodzenie: Polska
Miejsce zamieszkania: Fostern
Rodzina:
W raz z rodzicami, w wieku 12 lat przyleciała z Polski do Venandii. Jej rodzina była szczęśliwa, matka wraz z ojcem, oraz młodsza siostra. Cała czteroosobowa rodzina była dla siebie bardzo bliska, jeden bronił drugiego. Rodzice rozumieli obie córki bez słów. Tak samo jak one rozumiały rodziców. Dwie śliczne bliźniaczki. Wesoło śpiewali wspólnie podróżując, śmiejąc się z fałszu ojca, czy młodszej o kilka minut córki a siostry Roweny. Rodzina lubowała się w dobrym jedzeniu, świetnej zabawie oraz w dobrym towarzystwie. Wolny czas dziewczynki lubiły spędzać w towarzystwie rodziców wymyślając przeróżne gry. Wszystko się zmieniło w momencie wypadku. Rowena pamięta tylko moment w którym jechali z rodzicami obejrzeć nowy dom, mieli przenieść się do Fostern. Ojciec kupił willę z dala od otoczenia ludzi. Fostern miało stać się ich domem. Nowym domem. Opuszczona willa, jaką obejrzeli stała się ich własnością, a dziewczynki szczęśliwe już doczekać się nie mogły przeprowadzki. Jednak by tam zamieszkać potrzebowali jeszcze sporo wkładu. Więc przez najbliższe lata musieli odłożyć na remont. Uzbierali nieco przez okres 4 lat, dzięki czemu wewnątrz willi zaczęło wyglądać zdecydowanie bardziej przytulnie. Jednak to nadal była kropla w morzu tego, co musieli włożyć w remont. Wszystko legło w gruzach gdy na początku roku wraz z rodzicami jechali do Fostern. Ojciec od rana czuł się bardzo źle, jednak nie chciał dać tego po sobie poznać. Wszystko było w miarę dobrze, gdy śpiewając jechali przed siebie. Nagły pisk opon, hamulec, krzyk ojca, płacz matki i siostry. Sama Rowena krzyknęła przerażona, gdy przed maską auta dostrzegła ogromną bestię. W pierwszej chwili była pewna, że to wilk. Niestety co było potem nie pamięta. Ocknęła się w szpitalu po kilku godzinach. Ona sama nie odniosła zbyt dużych obrażeń, złamanie kończyn dolnych, złamanie ręki, wstrząśnienie mózgu, kilka otarć i siniaków. Gdy doszła do siebie powiadomili ją o śmierci rodziców. Nie uwierzyła lekarzom, w końcu to nie było możliwe, jej rodzice muszą żyć! Na pytanie o siostrę dowiedziała się, że tej nie było w aucie. Jednak jak to możliwe, skoro z nimi jechała? Gdzie jest jej siostra? Gdzie jest jej bliźniaczka?! Próbowała przekonać lekarzy, że jeszcze była z nimi jej bliźniaczka, jednak nikt nic nie wiedział. Policja zaczęła poszukiwania, jednak po młodszej bliźniaczce ani widu, ani słychu. Sprawa została odłożona na półkę, gdy stwierdzono, że dziewczyna po prostu zapadała się pod ziemię. Czas powrotu do rzeczywistości nie był lekki, Rowena trafiła do domu dziecka. Od kiedy zginęli rodzice a siostra zaginęła dziewczyna stała się zamknięta w sobie, cicha, strachliwa. Trafiając do domu dziecka stała się obiektem drwin, przepychanek. Uciekła, jednak nie znając miasta trafiła znów pod piecze wychowawcy z domu dziecka i uziemiona nie miała wyjścia jak podporządkować się zasadom. Wszystko się zmieniło, gdy pewnej nocy jeden z opiekunów w domu dziecka chciał ją zgwałcić. Tamte czasy nie były takie łatwe, bała się wiedząc, że nie ona pierwsza jest ofiarą tego drania, nie mogła tam zostać, musiała uciec. Jednak powiadomić policji też nie mogła bo odstawiliby ją tam na miejsce i wszystko by się zaczęło od nowa.  Musiała uciec, wydostać się z tego koszmaru. Na szczęście los był na tyle przychylny, że rozwiązanie się znalazło kilka nocy później. Wymknęła się gdy tylko opiekun przyszedł na obchód. Uderzyła go w krocze uderzając z całej siły jaką miała. Mężczyzna zwalił się na kolana z jękiem bólu nie mogąc nic powiedzieć. to był czas dla niej... Od tamtego czasu minęło już dobre 7 miesięcy, dzięki którym udało się jej uciec do Fostern, willi która prawnie należała do jej rodziców, a teraz...teraz do niej. Nie mogła wrócić do bidula, nie chciała znów przechodzić tego samego. A przecież do pełnoletności został jej jeszcze cały rok. Postanowiła tam zamieszkać nie przejmując się brakiem bieżącej wody, brakiem jedzenia. Jakoś to wszystko była w stanie ogarnąć. Ważne, było to, że miała dach nad głową.


Orientacja: hetero

Rasa: człowiek
Ranga: bezdomna (uciekinierka z domu dziecka)
Zawód wykonywany: -

Charakter:

Jako dziecko było jej wszędzie pełno, szczęśliwa, pełna życia i radości. Od śmierci rodziców i zaginięcia swojej bliźniaczki stała się milcząca, nieufna. Obojętnie przyjmowała wszystko co działo się od kiedy została sama. Dopiero przemoc na jej osobie sprawiła, że postanowiła uciec i zacząć wszystko od nowa. Ucieczka okazała się być początkiem nowego życia. Oczywiście brakowało jej książek, możliwości czytania, ciepłej wody, czy po prostu przyjemnie letniej wody, czy ciepłego posiłku jednak to co miała teraz było lepsze niż siedzenie w bidulu i czekanie. Swoją pasję przełożyła w bardziej pożyteczne rzeczy. Skupiła się na znajdywaniu starych niechcianych książek, znalezione stare ubrania, czy lekko podniszczone były dla niej ratunkiem, nie brzydziła się niczego i jak tylko mogła sprowadzała do swojego domu wszystko co mogłoby być jeszcze przydatne. Jeszcze za życia rodziców szybko się denerwowała gdy coś jej nie wychodziło, mimo to nie poddawała się wiedząc, że trening jest podstawą do zwycięstwa.

Wygląd:
Rowena to dziewczyna o zwyczajnym wyglądzie, pospolita twarzyczka o jasnej karnacji. Jej blade lico otoczone jest prostymi jasnymi puklami włosów. Uśmiech na twarzy nigdy nie znikał, nieważne czy coś jej dolegało, czy nie. Teraz przeważnie jest zamyślona i smutna, przygnębiona. Jest zdania, że wszystko co dobre, już dawno się skończyło. Obecnie jest zdana tylko na siebie i świadomość, że sobie nie radzi z dania na dzień ją dobija przez co też wydaje się być dużo starsza niż w rzeczywistości. Chociaż wewnątrz panuje smutek, ona zawsze próbuje przekonać samą siebie, że będzie lepiej, że nadejdzie dzień, kiedy będzie wszystko inaczej. Szare oczy wpatrują się z ciekawością we wszystko, co jej nieznane z nadzieją, że kiedyś to się zmieni i to co posiada stanie się pięknym tak jak wszystko dookoła. Smukła sylwetka, niemal filigranowa. Gdyby się tak przyjrzeć strach dotknąć bowiem wyglądem przypomina porcelanową laleczkę. Jej uroda i gładkość cery jest do pozazdroszczenia przez niejedną kobietę. Biust nie za duży, nie za mały po prostu taki jaki powinna posiadać młoda dziewczyna. Nosi na sobie to w czym zdołała uciec z bidula, oraz to co udało się jej znaleźć czy też ukraść z linek podwórkowych.


Wady:Szybko się denerwuje, jest nieufna, nie potrafi gotować, zamknięta w sobie
Zalety: uczciwa, sprawiedliwa, oczytana, miła,
Zainteresowania/hobby: książki, taniec, śpiew
Dodatkowe:
- Ma siostrę bliźniaczkę, która zaginęła tuż po wypadku
- Jej rodzice nie żyją
- Uciekła z bidula
- Nigdy nie jadła czekolady i innych słodyczy (rodzice ograniczali słodkości zamieniając je na warzywa i owoce)
- Wychowała się i urodziła w Polsce, do Venandii przyjechała z rodzicami gdy ojciec miał przejąć posadę właściciela banku.
- Rodzice wykupili willę w Fostern, dzięki czemu Rowena ma możliwości ukrycia się w budynku.
- Od 5 miesięcy ukrywa się w willi po ucieczce z bidula.