Przy każdym z zadanych tego wieczoru pytań, widownia była w jakiś sposób ożywiona. Trudno się dziwić... sytuacja w mieście od pewnego czasu była naprawdę trudna dla jego mieszkańców. Ewidentnie jednak gdy zaczynał się temat w którym pokrzywdzone były dzieci... ludzie byli bardziej aktywni. Tak i teraz... na sali podczas wystąpień panowała zupełna cisza przerywana drobnymi oklaskami jako reakcje na niektóre wypowiedzi. Zdecydowanie do serc publiki trafiła odpowiedź Esny, ludzie przytakiwali z smutnymi wyrazami twarzy. Podobnie ja przy każdej zakończonej kolejce, prowadząca debatę wstała strącając z swojej spódnicy jakiś niedostrzegalny dla innych paproch i podeszła do mównicy.
- Bardzo dziękuję. Powolutku zbliżamy się już do końca debaty. - mówiła spoglądając na publikę i odsuwając drobny kosmyk włosów za ucho.
- Na kolejne pytanie, chcielibyśmy otrzymać nieco bardziej wymagające odpowiedzi, dlatego wyjątkowo czas dla kandydatów zostanie wydłużony do pięciu minut. - wyjaśniając przyglądała się kandydatom i kiedy upewniła się że każdy z nich uważnie śledzi to co mówi zwróciła się znów przodem do zebranych słuchaczy.
- Dlaczego uważacie państwo że to właśnie wy powinniście zostać burmistrzem Venandi? Co pchnęło was do podjęcia się startu w tych wyborach? - po zadanym pytaniu, zwyczajnie zajęła swoje miejsce, tak jak zawsze.

[deadline: 17.03.2021r. godz. 23:50]

Erneszt słysząc pytanie wypuścił powoli powietrze przez nos. Naprawdę ta cała demokracja przestawała mu się podobać. Równość tylko rodziła więcej problemów. Jeśli rządzi lud, to nikt nie rządzi, taka prawda. Ale wiedział, że nie może tego powiedzieć. Patrząc po reakcjach tłumu średnio też przypadł im do gustu, mimo rozproszonej Dominacji. Trzeba będzie zbierać popleczników na mniejszą skalę i bardziej na osobności. Wstał niespiesznie i podszedł do mównicy. Odchrząknął i zaczął mówić.
- Ludzkie życie jest dla mnie ważne. Jako lekarz ginekolog stykam się z nim na co dzień. Czy to z życiem samej pacjentki, czy to z życiem i jej, i dziecka. I całe życie czułem niedosyt, że ta praca to zbyt mało, że mogę robić więcej, by chronić życie. Stąd pomysł na kandydaturę. Jeśli chodzi o jakiekolwiek rządzenie, w swoim kraju pochodzenia byłem... burmistrzem, wręcz senatorem, czasami radnym, w zależności od kadencji, wiec nie jest to dla mnie całkowicie nowa sytuacja. A bezpośrednio pchnęło mnie do tej decyzji zdarzenie z pracy. Badałem nastolatkę. Zgwałconą nastolatkę. Spotkał ją koszmar dlatego, że tym miastem nie umieją poprawnie zarządzać. Dzieci się boją, dorośli się boją, ludzie giną. Ktoś musiał coś zrobić. - Zrobił jeszcze smutną minę, by podbić historię o nieistniejącej pacjentce, po czym wrócił na krzesło. Chciał wygrać, jasne że tak, należało mu się to. Ale ci ludzie byli jacyś zbyt pewni siebie. A wystarczyłoby kilku zabić na ich oczach, wypatroszyć i reszta chodziłaby jak w zegarku. Gdyby nie łowcy i inni Czystokrwiści, to byłby plan dnia.

Podeszłam na wyznaczone miejsce i chwilę przesuwałam spojrzeniem szarych tęczówek po zebranych ludziach, w końcu przygryzłam lekko dolną wargę na chwilę i zaczęłam swoją odpowiedź.
- Tutaj się urodziłam i tutaj wychowałam... zdecydowana większość z obecnych zna mnie albo osobiście, albo ze słyszenia. - tutaj pozwoliłam sobie na posłanie łagodnego uśmiechu nawet do Christophera.
- A ja poznałam Was, jakieś parę lat temu mogliście mnie przecież spotkać w barze gdy pomagałam za ladą... słucham waszych problemów i przez te wszystkie lata razem z moją rodziną próbowaliśmy wam pomagać jak tylko potrafiliśmy. Przypomnijcie sobie kto pomógł gdy brakło środków na budowę szpitala który dziś codziennie ratuje ludzkie życia? Nasze inwestycje dają też prace dużej liczbie mieszkańców, część z was wie... ale dla tych którzy nie, znałam burmistrza osobiście widywaliśmy się z nim często żeby omawiać problemy z jakimi borykając się mieszkańcy. Jeśli zostanę burmistrzem nie będę już tylko pośredniczką, będę mogła wam lepiej pomagać. Nie będę politykiem zamkniętym w swoim gabinecie, nadal będę chętnie was słuchać i próbować prowadzić miasto ku lepszemu, z wami. Przede wszystkim jednak, chce żebyście wiedzieli że niezależnie czy mnie wybierzecie czy nie, nadal chciała bym współpracować z nowo wybranym burmistrzem jako wasze wsparcie w ratuszu, jak to robiłam do tej pory. - dokończyłam i wróciłam na swoje miejsce.
Cóż to był przecież mój największy atut czyż nie? Ludzie mnie znali a moje nazwisko było na większości istotnych miejsc w tym mieście.

Wysłuchał odpowiedzi poprzedników i zamyślił się. Wiedział, że nie jest zbyt ciekawym kandydatem i nie ma zbyt wiele do zaoferowania, jednak jest najbliżej mieszkańców, postanowił przekuć to w atut.
Początkowo nawet nie zauważył, że Panienka Virgo go zauważyła i kierowała do niego uśmiech, trema jednak była silniejsza. Kiedy jednak w końcu zauważył, odwdzięczył się również uśmiechem i skinął głową lekko. Wiedzial, że jest dobrą kandydatką, nawet lepszą od niego. Trzymał za nią kciuki i liczył w duchu, że wygra. Przypomniał sobie, że jakiś czas temu mieli umówić się na spotkanie. Skarcił się w duchu za to, wiedział, że będzie musiał to nadrobić.
Kiedy nadeszła jego kolej podszedł na mównicę dość pewnie. Nie dawał po sobie nawet poznać, jeśli się stresował.
- Dlaczego chcę zostać burmistrzem? Nie różnie się specjalnie od was. Otworzyłem swoją księgarnię i znam was, większość z imienia, z widzenia. Jesteście moimi klientami, ale także lubię z wami porozmawiać. Zawsze próbuje stanąć na wysokości zadania i rzetelnie wypełniać swoje powinności. Wiecie, że jeśli potrzebujecie jakiejś pozycji z księgarni to załatwię ją chodź by z czeluści piekieł. - Zaśmiał się cicho razem z kilkoma osobami z widowni. - Chce być waszym glosem. Chcę was dalej słuchać i mieć możliwość zrobienia czegoś więcej niż tylko znalezienie odpowiedniej książki.
Postanowił zakończyć i nie przedłużać swojej wypowiedzi. Wrócił na swoje miejsce oczekując na dalszy ciąg.

Esna westchnęła cicho, słuchając wypowiedzi pozostałych kandydatów. Nie przepadała za tym pytaniem - dlaczego chciała zostać burmistrzem? Chodziło jej bardziej o to, żeby nie został nim ktoś konkretny. Jej kontrkandydaci, w mniemaniu kobiety, byli co najmniej nieadekwatni - ginekolog z doświadczeniem politycznym, kobieta "jestem z elit ale oczywiście, że rozumiem was, zwykłych obywateli", no i pan księgarz. Jego tłumaczenie nieco zgubiło lekarkę. Kurwa, powinna obejrzeć zapis z debaty drugiej grupy. Może tam chociaż nieco bardziej sensowni...
...niż ona? Niekoniecznie.
- Właściwie nie jestem fanką takiego pytania. Może dlatego, że nie mam doświadczenia politycznego, nie wykluczam też, że gdzieś jest lepszy kandydat ode mnie.
Westchnęła. A potem lekko zmarszczyła brwi.
- Jednak nie stanął do tej pory przy tej mównicy. To miasto potrzebuje zmian, nie polityki. Dlatego chcę być burmistrzem zmian. I uważam, że do tego się nadaję. Mam plan, jak możemy zacząć mozolny marsz w kierunku lepszych czasów.
Zrobiła krótką przerwę.
- Mam też odpowiednią motywację. Obecny system przeżuł mnie i wypluł trzy lata temu i nie chcę, żeby ktokolwiek więcej stał się jego ofiarą.
Napiła się nieco wody. Była trochę zmęczona tą debatą. Odbijało jej się to nieznacznie na twarzy, niemniej kontynuowała:
- Co przykre, ale wydaje mi się również argumentem za, nie mam tu również rodziny, więc niczym nie ryzykuję. Mam też determinację aby przetrącić establishmentowi kark. A nawet jeżeli miałoby się nie udać, to polecam tak czy inaczej na mnie zagłosować.
Nachyliła się lekko do mikrofonu.
- Niech te skurwysyny, które tak zniszczyły Venandi wiedzą, że Venandi może im oddać, i to z nawiązką. Dziękuję.
Zeszła z podestu wyjęła chustkę z kieszeni i przetarła lekko czoło. Koniec.

Jak zwykle, największym posłuchem cieszył się Erneszt, ale tylko on jeden wiedział, co było tego przyczyną. Otóż, nie chodziło tylko o jego barwną wypowiedź, ale także o podstępną zagrywkę, którą nie każdy z uczestników mógł wykorzystać. Nawet Esna odczuła lekkie skutki działania Dominacji, za to w mniejszym stopniu niż widownia. Jej pogląd na słowa Erneszta pozostawał taki sam, ale jego słuchała najuważniej. Nic nie było w stanie odciągnąć jej uwagi od tego kandydata, kiedy przemawiał.
W przypadku pozostałych kandydatów, uwaga publiczności była taka jak zawsze. Każdy z nich miał swoich wiernych słuchaczy oraz sceptyków. Esna odpowiadała na pytanie ostatnia i na sam koniec użyła dość dosadnych słów, co prawdopodobnie było przyczyną lekkiego ożywienia wśród publiczności. Wielu z nich nawet zaklaskało, jakby czekali aż ktoś tak twardo uderzy w temat wyborów.
Po wszystkich przemówieniach do mównicy podeszła pani Wilson- prowadząca. Odchrząknęła cicho i ostatni raz spojrzała w kierunku pana, który przez całe spotkanie czekał na ewentualne pytania. Wąsacz pokiwał jej przecząco głową, co kobieta skwitowała skinieniem.
- Dziękuję naszym kandydatom za ich bogate przemówienia, niektóre ubrane w dość..odważne słowa.- poprawiła się lekko przy mównicy, ukazując swój lekki niesmak z powodu usłyszanego wulgaryzmu. Mimo wszystko Esna idealnie wbiła się tymi słowami na sam koniec, bo nie było sensu już upominać.- W tym momencie nie mamy dla państwa więcej pytań, więc oficjalnie możemy zakończyć nasze spotkanie. Jeszcze raz dziękuję za wszystkie udzielone odpowiedzi oraz obecność wszystkich tutaj zgromadzonych. Zachęcam wszystkich do głosowania, ponieważ od was i potencjalnego zwycięzcy zależy przyszłość naszego miasta. Pozdrawiam serdecznie i do zobaczenia.- powiedziała, automatycznie przyjmując sztucznie miły i uprzejmy głos. Skinęła pożegnalnie głową publice, a potem podeszła i uścisnęła dłoń każdemu kandydatowi, życząc im powodzenia.

To byłoby na tyle, jeśli chodzi o spotkanie wyborcze. O głosowaniu, czyli naszym kolejnym etapie, będziecie informowani. Każdy z was może napisać posta, w którym opuszcza to miejsce lub oddać się dowolnym rozmową- to zależy już od was. Dzięki za wspólną rozgrywkę.