Imię: Håkon
Nazwisko: Børgestag
Pseudonim: Hati  (Znaczenie: He who hates)

Wiek lub data urodzenia: 1979.05.21
Pochodzenie: Trondheim - Norwegia
Miejsce zamieszkania: Piwnica swojego baru.
Rodzina: W miejscowości Trondheim od wieków dominowała ciężka ręka wilczych panów. Håkon urodził się w rodzinie która była bardzo wysoko w szczeblu siły, co pozwoliło mu na wiele, a to wiele wybryków z których nie musiał się tłumaczyć nikomu. Z samego początku edukacji niebywale często zaczynał bójki, które skutkowały kilkoma siniakami i wybitymi zębami. Z czasem jednak małe bójki i psikusy zamieniły się w zażywanie narkotyków i wyłudzenia od młodszych dzieciaków. Rodzice młodego wilkołaka przez cały ten czas nie zwracali na niego uwagi i zajmowali się miastem, jak i dominacją w grupie. Po pierwszej przemianie młodzieńca...kompletnie nic nie uległo zmianie, jedyne co to ojciec sprał go na kwaśne jabłko za rozbicie szyby w pokoju.
Nie temperowany niczym instynkt chłopca zaczął z czasem brać nad nim górę w wielu sytuacjach, co zostawiło wyraźne ślady na jego psychice.
Z czasem, widząc że może liczyć tylko na siebie i nikt z jego najbliższego otoczenia nie chce nawet w najmniejszym stopniu wyciągnąć do niego pomocnej łapy, nauczył się delikatnie korygować swoje zachowanie.
Co pomogło mu w zachowaniu, pewnego stopnia anonimowości podczas swoich wybryków.
W tamtych rejonach był taki natłok ludzi że nikt nie wpadł na pomysł że to syn burmistrza był odpowiedzialny za bestialskie zbrodnie.
Børgestag wchodząc w dorosłość był niemalże pewien że jego historia może zakończyć się tylko na dwa sposoby, zabójstwem swojego ojca, albo śmiercią z jego rąk. Nienawidził swojego ojca, przez brak uczucia, zainteresowania czy choćby kilka zamienionych słów- gardził nim, chciał przejąć jego rolę w stadzie i zostać w końcu zauważonym, nie ważne jakim sposobem.
Wszystko jednak zmieniło się gdy do młodego Håkona przyszedł list zaadresowany wprost do niego, był zaciekawiony kto taki wysyła listy w XXI wieku.
Był to list z ostatnią wolą jego wuja, który dawno temu musiał zauważyć zepsucie w tej rodzinie i postanowił wynieść się kiedy tylko miał okazję.
W ów dokumencie Wilkołak przeczytał że został właścicielem baru w tajemniczym mieście Venandi. Dlaczego tajemniczym? Albowiem nigdy o nim nie słyszał.
Widział jednak że jest to szansa na nowe życie, nieskalane tym brudem swojego domu. Początkowo było tylko jedno ALE, musiałby zostawić swoją watahę, jednakże czym była ta wataha? Był samotnikiem, od początku, do końca. I będzie nim nadal. Będzie żył dla siebie,
                                                               
Przez miesiące życia w Venandi, Håkon złapał kontakt z półświatkiem przestępczym, głównie związanym z wampirami, co prawda wiedział że krwiopijcy nim gardzą i najpewniej chcieliby rozszarpać na każdym kroku, ale jego "umiejętności" niekiedy okazywały im się przydatne. Zleceniodawcy mieli czyste ręce, a on zabawę której tak strasznie pragnął, profit z każdej strony.
Co prawda bar również zostawiał jakiś tam znikomy zysk, jednakże był on rzadko odwiedzany przez kogokolwiek innego, jak przez żałosne moczymordy które swoją aparycją pokazywały tylko że promil alkoholu w ich krwi jest na tyle ogromny że po podpaleniu mogłoby rozniecić niemały pożar.
Pytacie, jak zlecić zabójstwo Wilkołakowi? Nic prostszego! Wystarczy wsunąć pod odpowiedni panel podłogowy w męskiej toalecie Kartkę, bądź kopertę z odpowiednią sumą pieniędzy zależną od wyzwania i opis, po kogo powinna przyjść kostucha. O tej sztuce wiedzą wybrani, z wyższych szczebli organizacji przestępczych. Ilość osób która wie jak wygląda zabójca Hati można zliczyć na palcach jednej ręki.

Orientacja: Hetero

Rasa: Wilkołak / Omega
Ranga:  Mánagarmr (Znaczenie: Moon-hound)
Zawód wykonywany: Oficjalnie: właściciel małego baru "Nifleheim" , Nieoficjalnie: Płatny zabójca

Charakter:
Håkon ma dwa oblicza. Jedno, jest maską która pozwala mu żyć w społeczeństwu, na tyle aby nikt nie miał podejrzeń że jest tym, czym jest. Druga zaś to żądna krwi bestia która nie ma schematu, nie walczy ideą...jedyne czego pragnie to ból i spływająca po pysku krew.
Jednakowoż nie samym mordem człowiek żyje, mimo że wilkołak stara się trzymać z daleka od większych grup ludzi, tak w razie gdyby jakiś pobratymiec krwi potrzebowałby pomocy, to jest szansa że Vargr go wesprze i poda pomocną łape.
Wilk jest nieokrzesany w większości przypadków, nie powie Ci na klatce dzień dobry, jak i również nie uświadczysz wytarcia przez niego butów u progu domostwa.
W wypadku kiedy nie pokaże Ci co miał na myśli przez "kolumbijski krawat" z pewnością zacznie szydzić i wyśmiewać cokolwiek byś w tym momencie nie robił.
Sprawy sercowe? Przed przyjazdem tutaj niemalże nie istniały, nie miał nadziei że coś się zmieni, jednakże byłoby to...ciekawe przeżycie.
Nie przepadał za ludźmi, jak i wyższymi wampirami. Co do pierwszych to chciałby rozszarpać jak największą ich liczbę w jak najkrótszym czasie, ludzi miał za słabeuszy, za insekty(Trzeba nadmienić że Håkon Hati Børgestag nigdy, przenigdy nie miał do czynienia z łowcą, czy czarodziejem.). Gardzi wszystkim co słabe i jak większość wilkołaków, siła jest jedynym wykładnikiem szacunku.

Wygląd: W swoim oryginalnym stadium Håkon jest wysokim(185cm), w miarę umięśnionym mężczyzną o poważnym, niemalże jałowym grymasie.
Łysa głowa cała opleciona tatuażami o tematyce pra-skandynawskiej upiększa delikatnie gęsta broda którą przecina skromna ilość blizn.
Oczy w dniu jego narodzin przybrały barwę niebieską i takie zostały do dnia dzisiejszego, ów receptory wzrokowe są jednakże przekrwione z jakiegoś bliżej nieznajomego powodu, być może jest to kwestia niejednokrotnie naruszanej tkanki w tym miejscu przez młodzieńcze walki które często skupiały się na oczach, bądź kroczu.
Po przemianie Børgestag staje się wyższy o połowę, struktura jego mięśni również się zmienia- nabiera masy i niebywałej twardości. kruczoczarna sierść zdobi antybohatera i pomaga mu podczas przemykania wieczorami, czy batalii w nieprzeniknionych ciemnościach kanałów. A jego oczy biją nieprzerwanie karmazynową łuną, która zwiastuje rychły koniec oponenta.

Wady:
- Wpada w szał bitewny szybciej niż reszta jego rodzaju.
- Po pewnym czasie bez potyczki zapoluje na najbliższą zwierzynę, nie ważne kim, lub czym będzie.
- Zjada jedynie ludzkie mięso, jak i inne wilkołaki.
- Zamiłowanie do brutalności, będzie się bawił z oponentem, dopóki ten nie szczeźnie.
- Choroba lokomocyjna
- Słaba psychika
- nie może zamienić części swojego ciała w wilczą, musi przeprowadzić pełną transformację.
Zalety:
- Chaotyczny styl walki i brak schematu sprawiają że każdy jego cios jest ciężki do sparowania.
- Im większy czuje ból, tym jest silniejszy(oczywiście do momentu omdlenia, z powodu niedokrwienia).
- Jego skóra jest trudniejsza do spenetrowania od innych wilkołaków.
- Robi niebywale dobre drinki.
Zainteresowania/hobby: Poza walką, torturami i jedzeniem?
Håkon zawsze chciał grać w kapeli heavy-metalowej, gdyż ten rodzaj muzyki jest jego ulubionym.
Od niedawna również jednym z jego hobby stało sie prowadzenie tej małej speluny- polubił to.
Dodatkowe:
Propozycja umiejętności dodatkowej: "Zew Krwi"- W przypadku kiedy Håkon podczas walki okryje się dużą ilością świeżej, ciepłej krwi. Zacznie ona z niego parować, a jego uderzenia staną się bardziej precyzyjne i dużo bardziej niszczycielskie. Kosztem resztek zdrowego rozsądku.
Dodatkowo po udanej aktywacji swojej zdolności, może wytrwać wtedy maximum cztery tury przed padnięciem kompletnie na tak zwany pysk.