Zdjęcie:

Ogromna sala balowa z ozdobnymi kolumnami i freskami. Całe wnętrze jest bogato ustrojone w starym stylu. Na drewnianym parkiecie, rozłożono czerwony, bogato zdobiony dywan. Na froncie sali stoi duża scena zasłoniona kurtyną. Przed nią rozłożone są instrumenty, gdzie muzycy przygrywają do tańców. Przy wschodniej ścianie znajduje się szwedzki stół z wykwintnymi przekąskami, winem musującym, ponczem oraz świecami. Każdy może poczęstować się owocami morza, długo-dojrzewającymi serami, owocami, koreczkami i innymi smakołykami.

@Szene
Sam nie wierzył, że zdecydował się wybrać na takie wydarzenie jak "Bal wielkanocny". Jednym z jego głównych motywów było pilnowanie młodszej siostruni, o ile w ogóle zamierzała przyjść, aby to nie wpadła tu w najgorsze z możliwych towarzystw. Miała wręcz do tego talent. Oczywiście nie wypadało mu przyjść na taki bal zupełnie samemu. Musiałby wtedy zadręczać swoją obecnością wszystkich dookoła. Wybierając swoją ofiarę, zamęczy tylko jedną osobę. Pecha okazała się mieć Szene. Przyjechał po nią nawet tuż pod jej dom. Założył chyba najbardziej klasyczny garnitur jaki znalazł. Wydawało mu się, że taka prostota okaże się najlepsza.
Gdy tylko znaleźli się przed drzwiami do sali balowej wyciągnął do niej ramię, by mogła je objąć.
- Tylko se nie myśl.- mruknął do niej i posłał jej oczko. W końcu nie mógł być za dobry, a mimo to chciał uczynić jej ten zaszczyt i wprowadzić ją na salę tak jak należało.

@Roderyk
Weszłam na sale podając zaproszenie Lokajowi. Byłam niezwykle zaciekawiona całym tym wydarzeniem. Rzadko w tych czasach wystawiano takie bale jednak pewnie nie powinno to dziwić skoro sam organizator jak i duża ilość gości była wampirami. Poprawiłam lekko swoją czarno-niebieską sukienkę i placem odłożyłam za ucho jeden niesforny loczek włosów. Tak się cieszyłam że nie mogłam się troszeczkę nie wystroić na tą okazje:

sukienka:

  Uśmiechnęłam się do towarzysza i ujęłam jego ręke.
- I jak? Podoba ci się?

@Elijah
Uśmiechnęłam się szeroko wchodząc na sale. Czułam swego rodzaju nostalgię, przypominając sobie jak matka wprowadzała mnie na salony. Kiedy podałam swoje zaproszenie i weszłam głębiej w sale i spojrzałam na brata robiąc pare obrotów wokół własnej osi.

Strój :

Po tym poprawiłam lekko puszczone po plecach proste włosy i opuściłam bratu oczko.
- No i? Jak wyglądam?

@Virgo
Rozejrzałem się uważnie po całej sali, również podając swoje zaproszenie lokajowi z drugiej strony. Obdarzyłem go uprzejmym uśmiechem i podziękowałem, gdy ten życzył mi i Virgo udanego wieczoru. Upewniłem się, że spinki trzymające rękawy koszuli są odpowiednio ułożone i spojrzałem na partnerkę. Ochoczo podałem jej ramię i odpowiedziałem na zadane pytanie:

- Cóż, muszę przyznać, moja droga, że jestem pod wrażeniem. Jestem ciekaw, co takiego Ventrue nam szykuje na dzisiejszy wieczór.

@Roderyk
Cały czas się uśmiechałam oglądając wnętrze sali. Gości było jeszcze niewielu ale było jeszcze dosyć wcześnie. Zastanowiłam się chwilę.
- Też jestem ciekawa... Ventrue jest specyficzną osobą ale zna się na tym co robi jak mało kto. - chwilę wsłuchiwałam się w muzykę po czym spojrzałam na swojego partnera.
- Może się czegoś napijemy? Masz ochotę?

@Virgo
Zaśmiałem się lekko na słowa partnerki. Trudno mi było się z nią nie zgodzić. Chociaż przedmioty aukcji miały zostać dopiero ujawnione i na ile było mi wiadomo, raczej nie były na moją kieszeń, przyjemna była sama możliwość towarzyszenia wampirzycy.
- Och, alkohol tak od wejścia? To już podchodzi pod uzależnienie, moja droga - mimo tych słów, poprowadziłem nas w kierunku jednego z suto zastawionych stołów.

@Roderyk
- Głodnemu chleb na Myśli Roderyku... - zaśmiałam się spoglądając na niego spod białej maski.
- Może po prostu chciałam napić się wody? - przechyliłam lekko głowę.
Oczywiście i tak sięgnęłam po wino musujące i upijając łyk spojrzałam na parkiet. Gości pomału przybywało, zaczęłam się zastanawiać co takiego Vent mógł przygotować na aukcję.
- Jesteś ciekawy licytacji? Lubisz historię, może trafi się coś co ci się spodoba?

@Katherina
Elijah zawsze jakoś stronił od balów, ale siostrze odmówić nie mógł. Przyjrzał się jej pięknej sukni. Uwielbiał fiolet, czerwień i czerń. Trzy ulubione kolory smoka. Ubrany był w czarny jak noc garnitur,. a na twarzy miał bardzo zjawiskową maskę.

Ubiór:

- Wyglądasz wspaniale moja siostro. - pochlebił jej uśmiechając się

@ Nathaniel
Udawała spokojną, ale w głębi duszy była niezwykle podekscytowana i jednocześnie odrobinę zestresowana balem. W końcu była stosunkowo nowa w mieście i nie wiedziała czego się spodziewać. Nathaniel i Virgo zapewne znali większość ludzi, którzy zamierzali się wybrać na to niezwykłe wydarzenie. Nie wiedziała nawet jak ich otoczenie zareaguje na obecność Octavii, która w gruncie rzeczy była tu obca.
Wystroiła się jak tylko umiała, starając się ostrożnie dobrać dodatki. Jak do tej pory miała wszystko w nosie, tak teraz zależało jej na zrobieniu dobrego wrażenia. Skompletowała sobie kreację. Spotkała się na parterze domu z Nathanielem. Zrobiła nieco niepewną, a nawet być może zawstydzoną minę, co było wręcz zaskakujące i bardzo niespotykane w jej wykonaniu. Nie pamiętała czy kiedykolwiek w swoim życiu szła na tak wystawny bal, więc nie była pewna, czy obrała się adekwatnie do okazji.
Weszli wspólnie do ratusza. Przed drzwiami to sali balowej zerknęła na twarz Nathaniela. Pozwoliła sobie nawet złapać się jego ramienia na wszelki wypadek by nie zrobić żadnej gafy na samym wejściu. Nie chciała potknąć się o dywan i spotkać się twarzą z zimną podłogą.

@Octavia
Zaproszenie na tak ciekawą imprezę praktycznie od razu wpadło w ręce Nathaniela. Stwierdził, że to będzie doskonała okazja by wyjść razem z Octavią. Mimo iż nigdy nie chodził w garniturach, na tą okazję specjalnie się wyszykował. Wiedział, że dopasowany komplet podkreśli jego wdzięki. Założył kruczą maskę, czarne lakierki, czarną marynarkę i spodnie. W klapie miał, pasującą pod kolor do sukni Octavi, chustę. 
Kiedy w domu zobaczył jak wygląda uśmiechnął się szeroko. Kiedy podeszła ujął jej dłoń i delikatnie przyciągnął do siebie.
- Pięknie wyglądasz. - Wyszeptał jej w włosy i dał buziaka w głowę.
Pojechali na bal jego samochodem, wchodząc okazał zaproszenie. Trzymał swoją partnerkę dość blisko i stabilnie. Kiedy weszli otrzymali po lampce musującego wina. Podał jej jedną i stuknął kieliszkiem. 
- Za to byśmy nie połamali nóg. - Zaśmiał się cicho i upił łyk. Skradł jej krótki pocałunek w usta.
- Idziemy przywitać się z Virgo i Roderykiem?

@Elijah
Uśmiechnęłam się na jego komplement po czym podeszłam do niego i ujęłam jego rękę.
- Dziękuję... - szepnęłam.
- Wiem że nie jesteś wielkim fanem bali... tym bardziej ciesze się że ze mną przyszedłeś... Prawie jak w domu... - zaśmiałam się smutno po czym lekko potrząsnęłam głową żeby wypędzić tą myśl.
- Ma być też aukcja... daj znać jak pojawi się coś czego chcesz.

@Virgo
- Och, nie wątpię, że coś mnie zainteresuje. Kwestia tego, czy Ventrue będzie zainteresowany zawartością mojego portfela w tym momencie - zaśmiałem się lekko, sięgając z kolei po wodę. Jeszcze przy początkach internetu zdarzyło mi się przeczytać, że przed piciem alkoholu powinno wypić się przynajmniej szklankę wody, ponoć na poprawę wydolności wątroby. Nie wiedziałem co prawda, jak się to odnosi do wampirzego metabolizmu, uznałem to jednak za dobrą poradę.
- Pozwól mi powiedzieć Virgo, że wyglądasz absolutnie obłędnie - mruknąłem cichym, acz pewnym głosem, taksując moją partnerkę wzrokiem.

Lubiła wydarzenia tego typu, to też nie mogła sobie go odmówić. Mimo, iż przyszła sama miała nadzieję, że pozna tu kogoś nowego. Być może nawet dowie się czegoś ciekawego o mieście i jego mieszkańcach.
Po części taki był też jej cel pojawienia się na owym balu. Z lekką tremą weszła do dużej, pięknej sali balowej w ratuszu. Ubrana była w niebieską sukienkę, a twarz jej skryta była pod maską. Stanęła z boku obserwując dyskretnie zgromadzonych ludzi.

@Katherina
Elijah z zadowoleniem ucałował ją delikatnie w policzek.
- Może i nie lubię, ale z tobą zawsze pójdę. - odparł z uśmiechem i zaraz z chęcią ujął jej rękę, by przejść się na parkiet.
- Nie martw się. Baw się dobrze, ja wszystkiego dopilnuję. - zapewnił ją chcąc, by po prostu dobrze się bawiła i nie myślała o smutkach czy wrogach.
- Przyjrzę się więc przedmiotom i dam ci znać co by mnie zainteresowało.

@Elijah
Dobrze że miałam maskę bo na jego słowa autentycznie się zarumieniłam.
Na jakąś chwile spuściłam wzrok żeby zaraz uśmiechnąć się szeroko.
- Zatańczysz? - zaśmiałam się i lekko cofnęłam żeby dygnąć.
- Nie daj się prosić - puściłam do niego oczko.
Przez moment na prawdę czułam się jak byśmy wrócili do domu, do Szkocji.

@Roderyk
Uśmiechnęłam się do swojego towarzysza.
- To dobre pytanie ale daj mi znać gdyby coś ci się spodobało. - puściłam do niego oczko.
- Chętnie poznam twój gust - spojrzałam na salę i wydawało mi się że przy wejściu zauważyłam brata z Octavią. Wtedy usłyszałam słowa wampira i przeszedł mnie przyjemny dreszcz. Spojrzałam na niego i nasze oczy się spotkały. Na krótki moment znalazłam jego rękę i splotłam z swoimi palcami. Na prawdę podobały mi się jego oczy, tym bardziej ciężko było mi odwrócić wzrok ale też to nie było odpowiednie miejsce.
- Dziękuję... - szepnęłam w końcu i lekko przygryzłam wargę.
- Ty również Roderyku...

@Katherina
Elijah przyglądał się jej z szarmanckim uśmiechem. Nic nie poradzi na to, że po prostu chciał widzieć jej radość. Tylko to się liczyło. Na jej zaproszenie, zaśmiał się pod nosem, rozbawiony, ale i rozczulony.
- Oczywiście moja droga. Po to tu jestem, prawda? - odparł do niej spokojnie i zaraz przyciągnął ją do siebie, by wolną rękę ułożyć na jej talii. Zaraz w rytm muzyki sunął z nią na parkiecie, wchodząc miedzy inne pary.

William zjawił się w ratuszu na długo przed otworzeniem bram dla zwykłych gości. Jasna sprawa, żeby dostarczyć przedmioty na aukcję z odpowiednią dla tego zadania ostrożnością. W życiu nie dałby ich do ręki jakimś typowym robolom, którzy potraktują je gorzej niż kurierzy UPC swoje paczki. Dla nich byłyby to zwykłe rupiecie jakiegoś faceta, więc żadna wartość. I nawet proszę mi nie mówić o oświeceniu ich co do niej - jeszcze tego by brakowało by wpadli na genialny pomysł kradzieży bezcennych zbiorów Ventrue. Nie pozostało mu nic innego jak samodzielnie przetransportować artefakty do ratusza.
Po zadbaniu o ich miejsce spoczynku i upewnienie się, że wszystko jest jak należy, William jak każdy dobry sprzedawca antyków zabezpieczył się dodatkowo. Wybrawszy dwóch bardziej postawnych ochroniarzy nakazał im dominacją pilnowanie tych drzwi i nie wpuszczanie nikogo poza nim nawet za cenę życia. Dzięki temu miał przynajmniej pewność, że każdy z nich będzie jakimś źródłem informacji, żywym lub martwym. Załatwiwszy te sprawę, przebrał się w końcu w bardziej odpowiednie na bal ciuchy. Aby wybijać się z tłumu identycznych mężczyzn, wolał ubrać biały marynarkę i kamizelkę z eleganckim krawatem w pasy. Na dłonie dla kontrastu założył czarne rękawiczki i ciemne spodnie, zaś całości dopełniły eleganckie, ciemne lakierki i obitych grawerowanym metalem czubach. No ale czym byłby bal maskowy bez maski, prawda? Otóż tutaj zdecydował się zerwać nieco z tradycją i założył nowoczesną wariację maski "Doktora Plagi". To była pełna maska, więc mógł zgrabnie ukryć całą swoją twarz pod tym właśnie elementem garderoby - na szczęście dobrze zaprojektowana więc nie powodowała problemów z oddychaniem ani nie zagłuszała nadto głosu. Jeść ani pić i tak nie zamierzał, co czyniło niepotrzebnym umiejscowienie w niej jakichkolwiek większych otworów.
William dumnie stanął przy scenie, opierając się lekko o podest pośladkami. Ochroniarze pokoju z przedmiotami stali tuż za kurtyną więc, mógł szybko przynosić nowe rzeczy bez obawy o większy czas czekania - w dodatku mógł mieć salkę non stop na oku, które wbrew pozorom wcale nie podążało co chwila za pięknymi damami na sali.

@Elijah
Uśmiechnęłam się szeroko i pozwoliłam się objąć no i poprowadzić tanecznym krokiem wśród innych par. Dawno nie tańczyłam, po pierwsze nie było gdzie a po drugie nie miałam do tego głowy. Elijah był jednak na prawdę świetnym tancerzem, pod jego prowadzeniem miałam wrażenie że nawet kura wyglądała by jak zawodowa tancerka.
- Na prawdę świetnie ci to wychodzi! - szepnęłam z uśmiechem.

@Nathaniel
Nathaniel wyglądał bardzo szykownie w garniturze. Choć do tej pory nie widziała go w takiej odsłonie, pomyślała, że pasuje taki strój do niego jakby się niemal w nim urodził.
Wysiedli z samochodu. Nathaniel niemal natychmiast przyciągnął ją bliżej siebie jakby bał się, że będzie próbowała mu gdzieś uciec. W drodze do ratuszu milczała. Zanim wzięła lampkę wina musującego poprawiła lekko maskę na swoim nosie. Nie była przyzwyczajona do noszenia czegoś takiego na twarzy. Upiła łyk smacznego napoju i nim się obejrzała, Nath skradł jej krótki pocałunek. Mimowolnie jej wzrok podążył za jego ustami, gdy się o niej odsuwał.
- Jasne, chodźmy.- zgodziła się i ruszyli spokojnym krokiem w stronę pozostałych gości, wyszukując gdzieś w tłumie siostry Nathaniela. Roderyka nie znała, pierwszy razy słyszała nawet jego imię. Podejrzewała, że jest to kolejny przedstawiciel czystokrwistych, więc starała się nie potknąć pod drodze i nie narobić ani sobie ani swojej osobie towarzyszącej wstydu.

@Virgo @Roderyk
Podeszli do pary wampirów. Na twarzy Octavii zawitał subtelny uśmiech.
- Witaj, Virgo.- przywitała się ze swoją nową koleżanką i uściskała ją przyjaźnie, acz nieco delikatnie by nie zniszczyć jej pięknej kreacji.
-Witam, nazywam się Octavia.- zwróciła się tym razem do mężczyzny u boku Virgo. Podała mu w geście powitalnym dłoń.

@Virgo, Octavia, Nathaniel
- Och, nie bądź taka skromna, Virgo. Już trochę moje gusta znasz! - zaśmiałem się lekko i obdarzyłem partnerkę kolejnym ciepłym uśmiechem, nie zdążyłem jednak zrobić nic więcej, ponieważ przyłączyła się do nas Octavia i Nathaniel.
- Roderyk Thorn, cała przyjemność po mojej stronie - skłoniłem się nisko i ująłem dłoń Octavi, muskając ją delikatnie ustami. Nie byłem pewien, na ile stare zwyczaje mają tutaj miejsce, ale postanowiłem zaryzykować. Trudno wyrzucić raz przyjęte zachowania z swojego repertuaru.

Hareton niechętnie poprawił na sobie garnitur. Nie dlatego, że źle się w nim czuł. Co to, to nie. Chodziło po prostu o samo miejsce. Czuł się niepewnie bez kogoś z rodziny na oficjalnych uroczystościach lub chociaż jakiegoś znajomego. Tutaj jednak na wiele liczyć raczej nie mógł. Skinął z uśmiechem głową lokajowi, gdy ten oddał mu podane zaproszenie i westchnął ciężko. Czuł się, jakby wchodził do paszczy lwa. Cóż jednak mógł począć. Był ciekaw, co też takiego dzisiaj się wydarzy.

@Roderyk, Octavia, Nathaniel
Uśmiechnęłam się do Roderyka i na całe szczęście w porę powstrzymałam się od komentarza bo dołączyli do nas Octawia i Nathaniel. Uśmiechnęłam się szeroko odwzajemniając uścisk z Octavią.
- Oh! Octavio wyglądasz na prawdę prześlicznie! - powiedziałam lustrując  dziewczynę spojrzeniem swoim szarych oczu.
Kiedy Roderyk się przedstawiał nie mogłam powstrzymać od swego rodzaju dumy. Cieszyłam się że wampir mi dziś towarzyszy, posłałam mu czuły uśmiech.
- Nat... ty też świetnie wyglądasz - uśmiechnęłam się ciepło.