O nie. O ile cieszył się, że Franz również chciał zapewnić bezpieczeństwo Jackowi podczas przeprowadzki, to poszkodowanemu chyba nie przeszło przez głowę, aby zostawać w pokoju łowcy dłużej niż powinien. Pojawił się spory zgrzyt między uknutym planem z czarodziejem a rzeczywistością, która to zniwelowała do zera genialny pomysł pana Moore. Jak miał więc teraz przebrać się za Karmelowowłosego, skoro sam zainteresowany chciał brać udział w przeprowadzce? Nie było sensu grać klona poszkodowanego w tym scenariuszu. Japończyk zrozumiał porozumiewawcze spojrzenie czarodzieja, ale jak wcielić plan w życie? Ranny młodzieniec zerwał się do wyjścia już nawet ubierając buty, widać było jego zdeterminowanie. Nie mniej instynkt łowcy kazał mu ostrzec ofiarę przed tym, co mogą zastać na miejscu. Wszak niewiele wiedział o wrogu, na którego będą polować wspólnie z czarodziejem.
Szybko nabazgrał na kartce parę słów, które przekazał obu panom do zaznajomienia się.

Uzu napisał:

Zanim ruszymy, musimy coś ustalić dodatkowo. Idziemy wszyscy razem, Jack, dlatego musisz trzymać się blisko nas. Nie wiadomo, czy agresor nie będzie czekać w miejscu zamieszkania. A teraz skoczę po samochód, będę czekać na placu przed budynkiem.

Przepuścił jeszcze dotychczasowych gości, aby móc zamknąć pokój i udać się do garaży, by pożyczyć się jednego dostawczaka na cele przeprowadzkowe. Trzeba było działać i kuć, póki żelazo gorące.

[z tematu cała trójka - mieszkanie Jacka, mieszkanie 55 w bloku nr 6.]