Odsunąłem się ustami od piersi Virgo, na "odchodne" całując każdą. Spojrzałem z żarem prosto w jej oczy.
- Cały czas do usług, moja droga... - mruknąłem, zanurzając się w jej włosach, ponownie całując zachłannie wręcz jej szyję. Zdążyłem już zapomnieć, czym jest żar pożądania, a wampirzyca leżąca pode mną rozbudzała we mnie dawno zapomniane instynkty.

Czułam jak jego oddech owija moją szyję, przymrużyłam oczy które święciły się teraz jak u kota który zaraz dopadnie swoją ofiarę. Uniosłam lekko nogę owijając go w pasie.
- Ładnie to tak się nade mną znęcać? - uśmiechnęłam się i po raz kolejny lekko nadgryzłam jego szyję.

Przeszedłem szybko pocałunkami z szyi na usta kochanki, splatając nasze wargi i języki w namiętnym pocałunku. Wykonałem jeszcze parę ruchów palcami w jej wnętrzu, po czym wyjąłem je i nagłym, szybkim ruchem zerwałem Virgo majteczki.
- Wybacz, odkupię ci je kochana - wyszeptałem między pocałunkami, po czym nie zwlekając dłużej, wszedłem w nią mocnym ruchem, wzdychając przy tym z rozkoszą.

Poświęciłam dosłownie krótką myśl jak bardzo, gdzieś mam teraz swoją bieliznę po czym po całym ciele przeszły mnie przyjemne dreszcze. Jęknęłam jednak szybko postarałam się siebie uciszyć. Uniosłam biodra i przylgnęłam całym swoim ciałem do swojego kochanka oplatając o niego obie nogi.
- Chcę.. ciebie... teraz - wyszeptała mu do ucha i pocałowała namiętnię wsuwając w jego usta swój język.

Nasze języki splotły się w dzikim tańcu, tym bardziej szalonym, im mocniej poruszałem się w kochance, rozkoszując się przy tym każdą sekundą, każdym ruchem oraz każdym milimetrem jej idealnego ciała. Jedną ręką przytrzymywałem ją za biodro, przyciągając bliżej siebie, drugą zaś zachłannie pieściłem Virgo. W końcu jednak, nie chcąc się od niej odrywać, zacząłem dosłownie zrywać fragmenty jej ubioru, nie martwiąc się ewentualnymi konsekwencjami swojego zachowania, byleby tylko pozbyć się materiału oddzielającego nasze ciała.

Balansowałam biodrami idealnie zgrywając się z ruchami Roderyka. Ostatnie partie materiału sama z siebie zdarłam żeby tylko znów go objąć, znów dotknąć jego skóry. Złapałam się jego ramion zostawiając ślady po paznokciach które niemal natychmiast się zasklepiały. Ledwo mogłam złapać oddech kiedy czułam że zbliżam się to momentu największe rozkoszy.

Czułem się jakby drobne iskierki skrzyły się między naszymi nagimi ciałami, gdy raz po raz odrywaliśmy się i wracaliśmy do siebie, rozpaleni wzajemną namiętnością. Oczy zaszły mi czerwoną mgiełką za każdym razem, jak Virgo rozkosznie mnie drapała. Odwdzięczyłem się jej zresztą, zaciskając mocno dłoń na jej pośladku, nie siląc się na bycie subtelnym czy delikatnym.

Całe moje ciało płonęło, kilka raz znów nie mogłam powstrzymać jęków rozkoszy. W końcu kompletnie zmęczona jednak zaspokojona, opadłam obok mojego kochanka. Dobrą chwilę wpatrywałam się w sufit starając się złapać oddech. Po czym wolno przekręciłam się na brzuch i spojrzałam na Roderyka. Ujęłam lekko jego dłoń i pocałowałam kilka razy w miejscach gdzie miał blizny.

Przez chwilę oddychałem tylko ciężko, próbując uspokoić szalejące cały czas serce. Gdy Virgo przekręciła się i wróciła do mnie spojrzeniem, odwzajemniłem je z ciepłym uśmiechem na twarzy.
- Opowiedzieć ci o nich? - spytałem, czując jej pocałunki na starych, nigdy nie wygojonych do końca ranach i przesunąłem leniwie drugą ręką po jej plecach.

Uśmiechnęłam się.
- Tak, jak na razie nic nie usłyszał z tych obiecanych historii o Europie. - spojrzałam na niego łobuzersko po czym przysunęłam się i go pocałowałam.
- Ja nie wiem czym ty się zajmowałeś cały ten czas... Dalej czekam. Opowiadaj! - powiedziałam ciepło i wsparłam głowę na ręce.

- Hmmm... - zamyśliłem się na głos, bawiąc się delikatnie włosami Virgo. - Zaczynając od początku, to w sumie dosyć długo cieszyłem się życiem człowieka. Jestem... Byłem drugim synem rodu silnie zakorzenionego w tradycjach pruskich, ale jeszcze silniej przywiązanego do perełki Bałtyku, Gdańska.
Obróciłem głowę w stronę wampirzycy i uśmiechnąłem się, nawijając parę kosmków włosów na palce.
- To było dosyć zabawne, jak się nad tym zastanowić. Nikt w naszej rodzinie nie wiedział, czy cieszyć się czy smucić z przegranej Rzeszy w wojnie, bo dzięki temu mimo wszystko Gdańsk zyskał niepodległość. Częściową przynajmniej - nachyliłem się i złożyłem lekki pocałunek na ustach kochanki. - Nie zaznałem biedy w życiu młodzieńczym, za to robiłem mnóstwo głupich rzeczy, ciesząc się przywilejami wynikającymi z pozycji i bogactwa moich rodziców. W pewnym sensie zwróciło się to przeciwko mnie - puknąłem lekko w skórę szyi tuż przy lewym obojczyku, wskazując na nigdy do końca nie zabliźnione ślady po wampirzych kłach.
- Ale wtedy by mnie tu nie było z drugiej strony - mruknąłem z uśmiechem, patrząc wprost w oczy kochanki.

Słuchałam z zaciekawieniem choć jego dotyk skutecznie mnie dekoncentrował. Gdy wskazał mi bliznę nie mogłam się powstrzymać. Nachyliłam się i kilka raz pocałowałam ją na całej długości.
- Myślę że jeśli teraz jest się szczęśliwym, to nie ma co żałować przeszłości. Niezależnie jak było ciężko, przez ile trudnych chwil trzeba było przebrnąć to one nas ukształtowały i sprawiły że jesteśmy tym kim jesteśmy. Dzięki nim, tak jak to powiedziałeś jesteś tutaj gdzie jesteś. - uśmiechnęłam się i złożyłam na jego ustach długi namiętny pocałunek.
- Ale kontynuuj... co to za głupie rzeczy robiłeś?

Cicho zamruczałem w odpowiedzi na jej delikatne usta, lekko drżąc. Poruszyłem parę razy ręką i zamknąłem oczy.
- Och, ależ niczego nie żałuję - podniosłem się na łokciu by spojrzeć kochance w oczy i przesunąłem ręką po jej ramieniu - Absolutnie niczego... Aczkolwiek patrząc z perspektywy czasu, nie chciałbym by mój potencjalny potomek tak robił!
Zaśmiałem się lekko i podniosłem i podałem dłoń Virgo.
- Wiesz, gdzie znajduje się obecnie jedno z największych siedlisk wampirów?

Bardzo podobało mi się jak mruczy, wsłuchiwałam się w ten dźwięk. Jednak kiedy usłyszałam słowo "potomek" po plecach przeszedł mi zimny dreszcz. Nie pozwoliłam sobie żeby to było po mnie widać lekko ujęłam jego dłoń i wstałam.
- Cóż, na pewno jednym z nich jest Venandi, po za tym wampiry zawsze gromadzą się blisko wielkich rodów czystokrwistych. Obstawiała bym Francję? Może Hiszpanię? - uśmiechnęłam się i zerknęłam na swoją podartą sukienkę.
- No tak... zakładam że nie masz tutaj żadnych damskich ubrań? - zaśmiałam się.

- Niestety nie takie, które by nadawały się do noszenia. Jesteś pierwszą kobietą w tym mieszkaniu, z tego co mi wiadomo! - przysunąłem się blisko Virgo i objąłem w pasie, ponownie przywierając do jej szyi - Ubóstwiam twój zapach moja droga...
Oderwalem się nagle z szerokim uśmiechem, nagle wracając do poprzedniego tematu.
- Cóż, z tego co pamiętam, to po czystkach jaśnie Jego Ekselencji Generała Franco w Hiszpanii wiele wampirów nie pozostało - rzuciłem wesołym tonem.

- Mmmmm - zamruczałam lekko odginajac głowę.
- A wiec jestem tutaj z tobą uwięziona... Zupełnie naga - uśmiechnęłam się łobuzersko i przytuliłam do jego klatki piersiowej. Lekko muskając jego skórę opuszkami palców.
- Więc obstawiała bym Francję, skąd w ogóle to pytanie?

- Można powiedzieć, że jesteś skazana na moją łaskę i niełaskę w takim razie! - objąłem Virgo rękoma, rozkoszując się bliskością jej ciała i zanurzyłem twarz w jej włosach, całując ją po głowie.
- Pytam, ponieważ ma to kluczowe znaczenie dla mojej opowieści. Z Francją masz całkowitą rację. Niegdyś Watykan był wręcz wampirzą stolicą, ale w moich czasach podupadł całkowicie, natomiast Gdańsk... Cóż, moja perełka Bałtyku okazała się całkiem licznie zamieszkała przez wampiry. Wiele pochodziło z Skandynawii, ale co ciekawe, setki wampirów z całej niemalże Europy z jakichś powodów uznaje Malbork za fantastyczne miejsce do odkrywania sekretów naszej wampirzej natury - usiadłem wygodnie na kanapie, pociągając za sobą wampirzycę tak, by usiadła bokiem do mnie i z cichym mruknięciem zacząłem pieścić jej nogę długimi ruchami. - Niemniej jednak, wracając do meritum, gdańscy przedstawiciele naszej rasy okazali się niesamowitymi konserwatystami. Ja natomiast z moimi ówczesnymi przyjaciółmi, równie głupimi i równie uprzywilejowanymi, uznaliśmy, że koncert z dział w Starej Zbrojowni będzie fantastycznym pomysłem - zaśmiałem się po tych słowach do swoich wspomnień, nielicznych, które pamiętałem klarownie - Wyobrażasz sobie, jakby zareagował jakikolwiek czystokrwisty wampir, będący pasjonatem historii, widząc, jak jakieś dzieciaki niszczą artefakty jego rodziny? Naturalnie, my uważaliśmy, że to jakieś śmieci, które przypadkowo tam się znalazły. Nigdy chyba nie byłem tak głęboko w błędzie, jak wtedy.

- Hmm... ciekawe uczucie, chyba na prawdę mi się podoba - wyszeptałam mu do ucha. Kiedy usiedliśmy wsłuchiwałam się w jego głos opierając głowę o oparcie kanapy. Przygryzłam lekko dolną wargę, każdy jego dotyk sprawiał że przechodził przeze mnie przyjemny prąd. Przy jego ostatnich słowach uniosłam jedną brew.
- To prawdziwy cud że żyjesz... musiałeś trafić na naprawdę łagodnego wampira... chyba że mogłeś coś zaofiarować w zamian. - Zaczęłam lekko spacerować palcami po jego ręce którą miał na mojej nodze.

- Postaram się w takim razie wykorzystać ten czas jak najlepiej - nachyliłem się lekko i położyłem drugą rękę na szyi wampirzycy, delikatnie ją pieszcząc. Złączyłem nasze usta w namiętnym pocałunku, pozwalając sobie na kolejną chwilę zapomnienia. Gdy odsunęliśmy się od siebie, obdarzyłem ją ciepłym wspomnieniem i wznowiłem swoją opowieść.
- On do łagodnych nie należał. Ale to było tuż po wojnie, brakowało siły roboczej nie tylko u ludzi, że tak brzydko się wyrażę. Oczywiście, nikt z nas wcześniej tego nie wiedział, ale dla niektórych wojna się nie skończyła i wampirza brać wcale nie zamierzała się godzić. Przynajmniej w moich rodzinnych regionach. I tutaj na scenę wkracza moja wybawicielka - zaśmiałem się lekko po tych słowach - Ochhh, jakże ucierpiała wtedy moja młodzieńcza duma, gdy musiałem oddać swe życie drobnej i, jak wtedy sądziłem, delikatnej kobiecie!

Po pocałunku z pełną świadomością kusząco oblizując usta przy okazji odsłaniając lekko kły. Słuchałam go jednocześnie wygięłam się kładąc swoje ręce po obu jego stronach i wolno całując jego klatkę piersiową żeby zaraz potem zejść niżej na brzuch i podbrzusze.
- To ona cię zmieniła? - sama nie wiedziałam co we mnie wstąpiło, może po prostu chciałam samą sobą zatrzeć tą wampirzyce w jego wspomnieniach? Jednak nie przestawałam go całować lekko szczypiąc im niżej się znalazłam.

Kolejne miłe dreszczyki zaczęły rozchodzić się po moim ciele, tym silniejsze, im niżej czułem pocałunki. Sięgnąłem ręką do ramienia kochanki, lekko je gładząc okrężnymi ruchami.
- Nie nie, wtedy panowała tam dosyć ścisła hierarchia, według której...Ach! - wyrwało mi się z ust, gdy poczułem lekki uszczypnięcie i westchnąłem ciężko - Virgo, zdajesz sobie sprawę, że nie będę w stanie odpowiadać na Twoje pytania, gdy robisz coś takiego? - spytałem z łobuzerskim uśmiechem na twarzy.

Podniosłam się lekko żeby widzieć jego twarz. Uśmiechnęłam się lekko, udając skruchę, po czym zarzuciłam swoje włosy do tyłu.
- Lubię ci utrudniać zadania - pocałowałam go w zagłębienie szyi.
- Wtedy panowała tam dość ścisła hierarchia , według której? - wyszeptałam mu do ucha i uśmiechnęłam się.

Przesunąłem powoli ręką po ramieniu i szyi Virgo, by zaraz przejść nią na jej piersi. Złapałem lekko jedną i zacząłem pieścić, rozkoszując się jej dotykiem.
- Według której tylko część wampirów miała pozwolenie na rytuał przemiany. Nawet nie wszyscy czystokrwiści mogli sobie na to pozwolić, a moja wybawicielka była wampirzycą półkrwi. Niemniej jednak, to jej zawdzięczam życie, chociaż wcale nie robiła tego tak znowu bezinteresownie...

Cicho jęknęłam rozkoszując się dotykiem jego dłoni, nie mogłam dłużej siedzieć z boku więc usiadłam na nim okrakiem. Moje oczy błyszczały z pożądania które na nowo się budziło.
- Domyślam się... - uśmiechnęłam się łobuzersko i nachyliłam się do jego ucha lekko chwytając je zębami.
- Powiedz... co musiałeś dla niej zrobić? - przejechałam palcami po jego klatce piersiowej okrążając wolno sutki.

Wolną ręką zawędrowałem na plecy wampirzycy, pieszcząc je opuszkami palców. Zamruczałem, gdy mnie ugryzła i odwdzięczyłem się tym samym, łapiąc jej szyję na chwilę zębami.
- Czy obudzę twoje demony zazdrości i pożądania, jeśli powiem, że spętała mnie na dwa księżyce celem wykorzystania seksualnego? - z uśmiechem złapałem Virgo za tyłek, zaciskając mocno rękę.